Galibi
Galibi is een dorp in het Zuid-Amerikaanse Suriname en ligt in het district Marowijne, aan de monding van de Marowijnerivier, op de grens met Frans Guyana.
Info[bewerken]
Vroeger was het dorp Galibi dichter gelegen bij de Atlantische Oceaan. In die tijd was er een grote kokosplantage. Wanneer echter deze ophield te bestaan, was meteen ook het dorp verdwenen...
Vandaag is Galibi een dorp bestaande uit twee dorpskernen: Christiaankondre en Langemankondre (kondre = dorp). Het eerste dorp is genoemd naar Christiaan Pané, wiens vader de stichter zou geweest zijn eind 19° eeuw. De naam Langemankondre komt van een lange slanke vroegere kapitein die door vrienden de bijnaam Langaman kreeg... De ligging van het dorp is nu iets meer landinwaarts gelegen langs de oevers van de Marowijne.
Het dorp is gebouwd op een lange zandrits (zandbank) van ongeveer 5 kilometer lang en 800 meter breed. Het is omgeven door de oceaan, de Marowijnerivier en de 'swamps' (moerassen met mangrovewoud).
Bevolking[bewerken]
Galibi wordt bevolkt door een unieke Carib-indianengemeenschap (Kalina). In het dorp wonen ongeveer 800 mensen die voornamelijk van visvangst en enig toerisme leven. Het toerisme in het dorp is beperkt en voornamelijk toegespitst op het bezoek aan de zeeschildpadden die er op hun stranden komen broeden. Buiten het broedseizoen wordt Galibi weinig of niet bezocht.
Stedenband[bewerken]
Het dorp Galibi is een van de kernen van het werkgebied gekoppeld aan de stedenband tussen Koksijde en Galibi/Albina. Deze stedenband werd in 2008 gestart en ondertussen werden al heel wat resulaten geboekt als spin-off van deze intense samenwerking. Bijzonder aan deze samenwerking is zeker het feit dat de taal geen barrière vormt. De voertaal in Suriname is immers ook Nederlands!
Meer info over deze stedenband:
Arriveren[bewerken]
Om Galibi te bereiken moet je langs de enige weg die tussen Paramaribo en Albina ligt de bus nemen voor een rit van ongeveer 3 tot 4 uur (afhankelijk van het seizoen). Daarna neem je de boot voor een tocht van ongeveer 1 tot 1,5 uur, afhankelijk van het tij.
De bus uit Paramaribo nemen is goedkoop (10-15 SRD = ongeveer 2,5 - 3,5 €) maar er rijden maar enkele bussen op dit traject dat 140 km lang is. De meeste mensen verkiezen dan ook een gemeenschappelijke taxi/minibus. Deze kan je vinden aan de Saramacastraat (dichtbij de Centrale markt in Paramaribo). Deze chauffeurs wachten tot ze een viertal passagiers hebben en dan vertrekken ze met hoge (!) snelheid richting Albina. De prijs voor deze rit bedraagt 60-70 SRD (= ongeveer 15 - 18 €) per persoon.
Een boot versieren in Albina om naar Galibi te varen is niet zo simpel wanneer je er niemand kent... Op dit traject varen de boten die gecharterd worden door de touroperators uit Paramaribo en ook de eigen boten van de bewoners van Galbi. Zij varen ook enkel wanneer het tij meezit. (tegen stroom varen kost heel wat meer brandstof...)
Rondreizen[bewerken]
Door de geïsoleerde ligging van het dorp is Galibi niet zozeer een doorreisbestemming, maar wel een reisdoel. De meeste toeristen komen uit 'de stad' (Paramaribo) voor twee of drie dagen naar het dorp tijdens het broedseizoen van de zeeschildpadden en gaan dan terug richting Paramaribo.
Een mogelijke aanzet om verder te reizen is de oversteek maken van de Marowijnerivier naar Frans-Guyana. Je komt er na een bootocht van ongeveer een uur aan op de stranden van Awala Yalimapo. Dit dorp is eveneens bevolkt door Carib-indianen, die nu naast hun eigen Kalina ook Frans spreken, maar geen Nederlands. Je bent er inderdaad op Frans grondgebied. Dit betekent dat je vanuit Awala Yalimapo op geasfalteerde wegen kan verder reizen richting Saint-Laurent-du-Maroni. Van hieruit kan je dan verder naar Cayenne of een andere bestemming in Frans-Guyana. Je kan er trouwens gebruik maken van een uitstekend georganiseerd openbaar vervoer naar de grotere steden.
Bekijken[bewerken]
Uiteraard is het hoogtepunt van een bezoek aan Galibi een nachtelijke boottrip naar de stranden waar de zeeschildpadden aan land komen om er hun eieren te leggen en uit te broeden. In het nieuwe bestuurscentrum (centraal in Galibi gelegen aan de rivier) kan je ook terecht voor informatie. Er is een kleine bibliotheek, een kantoortje van Stidunal (Stichting voor behoud van natuur),...
Een dorpswandeling is een ideale manier om de levenswijze van de bewoners te leren kennen. Zij zijn van oudsher vissers. Hun vis wordt meestal gerookt om deze dan na enkele dagen naar de markten van Albina of aan de overzijde van de rivier in Frans-Guyana aan de man te brengen. Met enig geluk kan je er ook de vrouwen aan het werk zien in hun keramiekatelier of meemaken hoe ze katoen aan het spinnen zijn om hun kleurrijke klederdracht of hangmatten te maken.
Doen[bewerken]
Naast een dorpswandeling, kan je met een gids ook een stevige wandeling ondernemen door 'het bos'. De inwoners hebben er een zogenaamde Jungle-trail aangelegd die je in een luswandeling laat kennis maken met de grote verscheidenheid aan bomen en planten in dit afgelegen stukje woud. Voorts worden ook de 'kostgrondjes' bezocht waar het dorp zijn groenten kweekt.
Een interessante plaats om te bezoeken en vooral te beleven is de Galibi Zoo. Op een totaal niet afgesloten plaats midden in het dorp is een zoo ingericht met de inheemse dieren. De eigenaar slaagt er in om deze wilde dieren zo naar zijn hand te zetten dat ze vrij rondlopen en zonder problemen kunenn vastgenomen worden doordetoesrieten. Het is voorwaar een unieke belevenis een toekan op je hoofd te krijgen, een drieteenluiaard in je armen te sluiten en een wurgslang even rond je nek te voelen...
Gewoonlijk eindigt een verblijf op Galibi met een culturele avond. Hierbij wordt een idee gegeven van de traditionele gezangen en dansen van de Carib-indianen. Afwisselend wordt deze avond in Langemankondre of in Christiankondre gehouden. Beide delen van Galibi hebben hun eigen culturele groep. Bijzonder aan deze culturele avond is zeker dat dit niet een optreden is waar toeristen enkel maar toeschouwer zijn. Ze worden uitgenodigd om actief deel te nemen aan de ritmische dansen begeleid door een monotoon tromgeroffel en gezang. Op dergeljke avonden wordt ook casiri gedronken.
Kopen[bewerken]
In het dorp zijn twee 'supermarkten' aanwezig. Deze winkeltjes voorzien in basisproducten. Verder zijn er enkele souvenirshops en ook een bakkerij.
Centraal gelegen is ook het vrouwenhuis Worian Uwaponaka. De vrouwen van Galibi produceren in hun eigen huizen heel wat 'arts and crafts' en in het gemeenschappelijk vrouwencentrum worden deze pareltjes van cultuur-kunst verkocht. Een bezoek meer dan waard!
Eten[bewerken]
Een restaurant is er eigenljk niet. Je kan er wel in de winkeltjes of de bakkerij iets kopen om te eten of te drinken. Bij een visser kan je misschien een gerookte vis op de kop tikken.
De mensen die er verblijven zijn gelogeerd op basis van volpension in een van de lodges. Zij serveren eerlijke maaltijden met plaatselijke ingrediënten.
Uitgaan[bewerken]
Helemaal niet aan de orde in dit paradijselijk gelegen dorp waar rust en natuur overheersen!
Overnachten[bewerken]
Ingegeven door het besef dat overleven als dorp op die plaats enkel nog kan door het aantrekken van een vorm van ecotoerisme is op enkele plaatsen enig eenvoudig logement. In totaal is op dit moment een capaciteit van zo’n 50-tal bedden en een 30-tal hangmatplaatsen beschikbaar.
In het kalm seizoen (einde zomer en najaar) is er meestal wel plaats om te overnachten. Tijdens het broedseizoen (voorjaar en begin zomer) wordt het dorp overspoeld met toeristen en is het niet aan te raden om 'op de bonnefooi' het dorp te bezoeken en hopen dat er nog een slaapplaats is...
De meeste toeristen boeken voor een bezoek aan Galibi een 'tour'. Dit kan bij het merendeel van de touroperators in Paramaribo.
Je kan dit ook doen via een boekingkantoor zoals That's it die tours kan boeken bij verschillende operators.
Je kan uiteraard ook een tour-bedrijf in Galibi contacteren. (o.a. : Wejoe-tours, Myrysji tours).
Allen geven ze een gelijkaardige service (transport van en naar Paramaribo, overnachten, eten, schildpadden, culturele avond, ...)
Daarnaast is er op het strand waar de schildpadden vanaf februari aan land komen een logement mogelijk in de gebouwen van Stinasu (Stichting Natuurbehoud Suriname). Er zijn enkele bedden voorzien en een twintigtal hangmatplaatsen. Dit oord is enkel te bereiken per boot (ongeveer drie kwartier varen van Galibi).
Voor het logement op het schildpaddenstrand moet je het kantoor van Stinasu contacteren (A. Drachtenweg, naast Eco Resort Inn)
Rondom[bewerken]
