Tubbergen

Uit Wikivoyage
Tubbergen

COVID-19 Klik hier om te zien of er nog beperkende maatregel zijn voor het land van bestemming

Tubbergen is een gemeente gelegen in noordoost Twente, tegen de grens met Duitsland aan. De gemeente met ruim 20.000 inwoners strekt zich uit over 147 km2 en telt negen dorpen en drie buurtschappen. De dorpen zijn Tubbergen, Albergen, Geesteren, Fleringen, Harbrinkhoek-Mariaparochie, Langeveen, Manderveen, Reutum en Vasse. Haarle, Hezingen en Mander vormen afzonderlijke buurtschappen. Tubbergen is qua inwoneraantal het grootste dorp en zowel geografisch als bestuurlijk het centrum van de gemeente.

Begrijpen[bewerken]

De gemeente is overwegend rooms-katholiek, met uitzondering van het voornamelijk hervormde Manderveen. Er is ook een hervormde gemeenschap in Tubbergen welke sinds 1811 over een eigen, zogenaamde waterstaatskerk beschikt.

De gemeente Tubbergen heeft van oudsher een agrarisch karakter. De agrarische sector komt echter steeds meer onder druk te staan en de Tubbergse boeren hebben zich ook gericht op andere aanvullende bronnen van inkomsten, bijvoorbeeld het toerisme. Tubbergen is een levendige gemeente, met goede voorzieningen en een rijk verenigingsleven.

Arriveren[bewerken]

Per auto[bewerken]

Vanuit het westen is Tubbergen bereikbaar via de A1 en A35 richting Almelo. Neem de afslag Almelo West en volg de borden Ootmarsum. Nadat u Mariaparochie gepasseerd bent, neemt u de afslag Tubbergen.

Per bus[bewerken]

Er zijn busverbindingen met Tubbergen vanuit Almelo en Oldenzaal. Opstappunten bij het station. Tubbergen is niet rechtstreeks per trein te bereiken.

te voet[bewerken]

Tubbergen is wandelgemeente 2011.

Rondreizen[bewerken]

Tubbergen is een prima startpunt voor diverse fietsroutes door Twente. Informatie hierover kan verkregen worden via het VVV kantoor in Tubbergen.

Bekijken[bewerken]

  • Schaepmanstandbeeld
  • De rooms-katholieke kerk - vermaard vanwege haar unieke gebrandschilderde glas-in-lood-ramen van vijf generaties van de bekende glazenierfamilie Nicolas. De kerk is bij pauselijk decreet van 5 januari 2000 als eerste in dit millennium verheven tot basiliek.
  • Voor verdere informatie kunt u zich tot de plaatselijke VVV wenden. [1]


Doen[bewerken]

Glasrijk Tubbergen bezoeken, jaarlijks in het eerste weekend van oktober. [2]


Kopen[bewerken]

Eten[bewerken]

Uitgaan[bewerken]

Overnachten[bewerken]

In de gemeente Tubbergen vindt u uitstekende overnachtingsmogelijkheden. Een originele wijze van overnachten zijn de boerderijlodges die u kunt reserveren via Hotel Droste. [3]

Midden in het centrum van Tubbergen ligt Hotel Tubbergen. [4] Hotel Tubbergen heeft drie sterren en beschikt over 24 tweepersoonskamers en één appartement voor drie personen, dat ook zeer geschikt is voor gezinnen met kleine kinderen. De comfortabele kamers zijn voorzien van douche, toilet, televisie, radio en telefoon. Enkele kamers zijn voorzien van een bad. Er is een lift aanwezig.

Bestemmingen in de buurt[bewerken]

Algemene informatie[bewerken]

Ontstaansgeschiedenis[bewerken]

Het Twentse landschap, zoals we dat nu kennen, is in belangrijke mate gevormd onder invloed van de klimaatwisselingen, waaronder ijstijden. Door opstuwing ontstonden heuvelruggen, zoals de Braamberg, de Tutenberg en de Galgenberg. Toen zo’n 10.000 jaar geleden de laatste ijstijd eindigde, werd het warmer en trokken de meeste toenmalige bewoners, die vooral van de jacht leefden, met de dieren mee naar het Noorden. In de perioden van de steen-, brons- en ijzertijd werd het gebied bewoond door mensen die leefden van de landbouw. Deze mensen vestigden zich op de hoogste plaatsen, de heuvelruggen. Uit de bronstijd dateert ook de zogenaamde Man van Mander (ca. 1500 v. Chr.). Bij opgravingen in een grafheuvel in Mander bleek uit verkleuringen van het zand, dat daar een mens was begraven. Het skelet was volledig verteerd. In de gemeente Tubbergen komt een groot aantal grafheuvels voor. Vele daarvan zijn de afgelopen tijd gerestaureerd. In de latere Middeleeuwen (vanaf ca. 1000 na Chr.) kreeg het Christendom een overheersende invloed op het dagelijks leven. Adel en geestelijkheid hadden de macht in handen. Overal werden kerken en kloosters gebouwd. In Albergen stond op de plaats van de huidige pastorie en kerkplein vanaf 1407 het grootste klooster in Twente. Dit mannenklooster was vernoemd naar de patroonheilige St. Antonius Abt. In 1602 werd het klooster opgeheven en in 1725 zijn de restanten door het vuur verteerd. Onder de grond bevinden zich nog vele fundamenten. Recente opgravingen hebben belangrijke nieuwe informatie onthuld over het klooster, dat in die tijd vele boerderijen en landerijen bezat. Op het kerkplein van Albergen staat een bronzen maquette van het klooster, zodat de geschiedenis van het klooster levend blijft. Bestuurlijk behoorde het grondgebied van Tubbergen eeuwenlang tot het Drostambt Twente, onderdeel van het Oversticht (het latere Overijssel): dat bestuurd werd door de bisschop van Utrecht. Door de opkomst van het protestantisme in de 16e eeuw verminderde de invloed van de RK Kerk sterk. Na de scheiding van Kerk en Staat in de 16e eeuw ging Overijssel onderdeel uitmaken van de Republiek der Verenigde Nederlanden. Op het platteland waren al in de 13e eeuw samenwerkingsverbanden ontstaan, de zogenaamde markegenootschappen, die zich kenmerkten door een gemeenschappelijk grondbezit. De marken die nu het grondgebied van de gemeente Tubbergen vormen, behoorden tot het richterambt of landgericht Ootmarsum, dat 19 marken telde. Ook de adel had zich op het platteland gevestigd (op o.a. de landgoederen de Eeshof, Herinckhave, Weemselo) en stond vaak aan het hoofd van zo’n markegenootschap. Vanaf het einde van 18e eeuw konden de boeren hun erf kopen. In de 19e eeuw werden de marken opgeheven en verdeeld. In 1811, tijdens de Franse overheersing, werd de gemeente Tubbergen gevormd door de negen meest westelijk gelegen marken (Mander, Hezingen, Vasse, Haarle, Reutum, Fleringen, Albergen, Geesteren, Tubbergen) van het richterambt Ootmarsum.

Over het ontstaan van de naam Tubbergen bestaat nog steeds onduidelijkheid. Een populaire verklaring zegt dat Tubbergen betekent: “tussen de bergen”. Het is echter de vraag of dit juist is. De naam is in het verleden onder meer geschreven als Tubberg, Tuberghe en Ubbergen.

Natuur en Landschap[bewerken]

Landschappelijk heeft de gemeente veel te bieden. Een karakteristiek essenlandschap met door bos en houtwallen omzoomde akkers en weiden. Kronkelende, heldere beekjes, heidevelden en verstilde vennen vormen een schilderachtig decor. En temidden van al dat natuurschoon draaien de raderen van wind- en watermolens hun tijdloze ritme en liggen eeuwenoude Saksische boerderijen en vakwerkschuren. Prachtige fiets- en wandelroutes leiden door een paradijselijk gebied waar men zich steeds weer kan laten verrassen door het prachtig natuurschoon en de vele bezienswaardigheden. De streek is rijk aan schitterende natuur-gebieden als het Springendal, het Streu, de Tutenberg, de Haamberg, de Braamberg, de Galgenberg, de Vasserheide, de Reutummer Weuste en het Hondeven.

Het Dal van de Mosbeek wordt als natuur-reservaat met zorg gekoesterd. U vindt hier een weelde aan planten en beschermde diersoorten zoals het vliegend hert, kamsalamander en de kleine modderkruiper. Het riviertje de Mosbeek meandert door het gevarieerde landschap en voedt drie watermolens (Bels, Frans en Mast). Vroeger waren dit papiermolens, maar later zijn ze omgebouwd tot korenmolens.

(Bronvermelding: website gemeente Tubbergen)

Dit artikel is nog geheel in opbouw. Het bevat een sjabloon, maar nog niet genoeg informatie om bruikbaar te zijn voor een reiziger. Duik erin en breid het uit!