Kom-Emine-weg

		top berg Kom
		top Mali Kom
		Lakatnik
		top berg Vežen
		Sjipkapas
		Kotel
		Dǎskotna
		Kozičino
		Emona
		Kaap Emine

De Kom-Emine-Weg ligt in Bulgarije.

De Kom-Emine-weg of KE-weg is een wandelroute die Bulgarije van West naar Oost doorkruist. De route begint op de berg Kom vlak bij de Servische grens, en eindigt op Kaap Emine in de Zwarte Zee. De route is circa 600 kilometer lang. De eerste helft heeft een alpien karakter en bereikt regelmatig hoogten van 2000 meter en meer. De tweede helft is meer een wandeling door heuvels en loofbossen, hoewel de gemiddelde hoogte aanvankelijk nog zo'n 1000 meter bedraagt.

De route is al tientallen jaren oud en werd oorspronkelijk opgezet om de vriendschap tussen de communistische broedervolkeren te bevorderen; vandaar ook de oude naam Bergwandelweg der Vriendschap Kom-Emine. Destijds was de route gedacht als verlengstuk van de reeds bestaande EB-weg, een route van Eisenach in de DDR naar Boedapest met een grote omweg via de Karpaten in het Oosten van Polen en Slowakije. De actieve Bulgaarse dienst voor het toerisme bracht zelfs een boekwerk uit waarin de beide routes samen werden beschreven. In de jaren '90 van de 20e eeuw viel de behoefte aan een specifiek communistische vriendschapsroute weg en werden de EB-weg en de KE-weg in het net van Europese wandelroutes opgenomen; overwegend in de E3 (het Hongaarse deel van de EB-weg vond een plaats in de E4). Dat neemt niet weg dat er nog steeds een grote lacune bestaat tussen de laatste Hongaarse kilometer van de E3 en de eerste op Bulgaars grondgebied. Een traject door Servië kan hier een oplossing voor gaan bieden.

Karakter

Wie de Kom-Emine-weg wil gaan lopen, moet er rekening mee houden dat de Bulgaarse taal zich van het Cyrillisch alfabet bedient, dat ontwikkeld is uit het antieke Griekse alfabet. Gymnasiasten en natuurkundigen hebben een voorsprong! Daarnaast bestaan er diverse transliteraties naar het voor het Nederlands gebruikelijke alfabet; deze kan men op kaarten en in het terrein door elkaar tegenkomen. Toch is het goed mogelijk de route te lopen, want de firma Kartografia in Sofia geeft detailkaarten 1:100.000 uit, waarop de route duidelijk is ingetekend en in het Bulgaars, Duits en Engels wordt beschreven, voorzien van een hoogteprofiel en informatie over logiesmogelijkheden (Stara Planina 1 t/m 7, kaarten 1:100 000 van de Kom-Emine-weg. Uitgave Kartografia, Sofia (Bulgarije), 1991, geen ISBN). Aanvullende informatie in de Bulgaarse taal is te vinden op de website van de Bulgaarse toeristendienst, www.planinite.info.

Behalve taalproblemen zijn er ook logistieke problemen, maar ook die zijn oplosbaar. Omdat de route nauwelijks dorpen en steden aandoet, maar steeds in de buurt van de bergkam blijft, moet men voor boodschappen vrijwel altijd afdalen en terugklimmen. Hoewel de geoefende bergwandelaar met goede conditie langs de route zeker voldoende logies zal kunnen vinden, is het niet zo eenvoudig bij de talrijke hutten en een enkel "forester's lodge" (Duits: Waldhaus, Bulgaars: gorski dom, een soort boswachterskantoor met gastenverblijf) binnen te komen. Ze zijn meestal gesloten en verlaten. Wie er wil slapen en maaltijden gebruiken, dient tevoren te reserveren bij de beherende instanties, wat (in het Engels) waarschijnlijk het beste gaat via Odysseia-in, http://www.Hiking-Bulgaria.com/ , een eco-toeristische organisator van berg(wandel)tochten. De hutten zijn vaak zeer primitief en eerder met een bivak in de Alpen te vergelijken dan met een hotel of berghut. Op verzoek kan Odysseia-in ook een mee wandelende gids regelen.

Veiligheid

De Kom-Emine-Weg is geen erg veilige wandelroute. Het grootste gevaar schuilt in een bijna onzichtbaar klein diertje: de teek. Teken kunnen (in wisselende mate; in sommige streken is bijna 100 % van de teken besmet) dragers zijn van twee levensgevaarlijke parasieten. In het hele gebied van de E9 komt de ziekte van Lyme voor, die door tekenbeten wordt verspreid. Tegen deze ziekte kan men zich niet vaccineren, maar men moet zich elke avond (laten) controleren op de aanwezigheid van teken. Is men eenmaal besmet, dan is een kuur met antibiotica noodzakelijk. De andere tekenparasiet komt vanaf Fulda tot op de Balkan voor en veroorzaakt de ziekte FSME, een vorm van hersenvliesontsteking. Deze ziekte kan niet met medicijnen bestreden worden; daarom dient men zich voor de reis met een drietal injecties te vaccineren.

Bij extreme weersomstandigheden, zoals sneeuw, ijzel en hevige storm, dient men de bossen in het algemeen, en de alpiene delen van de route in het bijzonder, te mijden. Ervaring met bergwandelen is vereist. Andere gevaren langs de route zijn gering: wilde zwijnen en ander groot wild zijn in de regel schuw. Rabies (hondsdolheid) komt voor onder in het bos levende dieren, maar is zeldzaam. Er zijn geen indicaties van hoge criminaliteit langs de E3 (wel in Sofia).

Naar de start

De berghut "Kom" op de flank van de berg Kom

De Kom-Emine-weg begint officieel op 2016 meter hoogte op de top van de berg Kom, maar wie zich daar niet per helikopter laat afzetten, zal met lopen moeten beginnen in de stad Berkovica op 400 m hoogte (de stad is per trein bereikbaar; zie www.Bahn.com). Vanaf Berkovica is het 1100 hoogtemeters stijgen naar de berghut Kom (voor deze 8 km lange klim staat 3 uur en 30 minuten) en nog eens bijna 500 meter verder omhoog (4 km) tot men de route ter hoogte van het zadel naast de lagere top Mali Kom bereikt. De top van de berg Kom wordt dan met een graatwandeling van 3 km naar het westen bereikt. Voor de beklimming van de top vanuit de hut staat 2 uur.

De route

Het alpiene gedeelte van de route laat zich vanaf de top Van de berg Kom plannen aan de hand van de volgende lijst hutten en ander logies, met daarachter vermeld de tijd die men nodig heeft vanaf de vorige slaapgelegenheid. Een uur staat voor 4 km in vlak terrein, of 300 hoogtemeters stijgen, dan wel 500 hoogtemeters dalen.

Top Kom → hut Petrohan (2 uur) → hut Probojnica (5 uur) → hut Gara Lakatnik (3 uur 30) → hut Trustena (2 uur 30) → Čukeva (hut Bukovec, 4 uur) → hut Leskova (2 uur) → hut Murgaš (6 uur 30) → toeristenhuis Vitinja (5 uur) → hut Zvezdec (4 uur) → hut Čavdar (1 uur) → hut Murgana (4 uur) → hut Kašana (1 uur) → hut Svištiplaz (3 uur 30) → hut Planinski Izvori (4 uur) → top van de berg Vežen (4 uur 30; hut Vežen op 1 uur) → hut Echo (3 uur) → hut Kozja Stena (5 uur) → hut Orlovo Gnezdo (5 uur) → hut Dermenka (0 uur 30) → hut Dobrila (3 uur) → hut Hristo Botev (7 uur) → hut Botev (1 uur) → hut Marinka (0 uur 30) → hut Tǎža (3 uur) → hut Mazalat (5 uur) → hutten Kračana en Deveti Mart (3 uur) → hutten en hotel Uzana (1 uur) → Sjipkapas (hotel, 3 uur).

Ongeveer halverwege passeert de Kom-Emine-weg de Sjipkapas, die een belangrijke rol heeft gespeeld in de bevrijdingsstrijd van de Bulgaren tegen de Turken. In 1877-1878 vond hier de beslissende veldslag plaats. De Sjipkapas is tevens de scheidslijn tussen het alpiene gedeelte van de route en het meer heuvelachtige deel. Vanwege de goede busverbindingen is het ook een geschikte plek om de tocht te onderbreken. Reken er wel op dat het voor Bulgaren een nationalistisch hoogtepunt is en dat men er – na de stilte van het hooggebergte – de drukte tegenkomt die bij massa- en dagjestoerisme hoort.

Het tweede, lagere deel van de Kom-Emine-weg is als volgt samen te vatten: Sjipkapas → hutten Buzludža (2 uur) → hutten Balgarka (3 uur) → hut Krǎstec (2 uur 30) → hutten Gramadliva, Himik en Predela (3 uur) → hut Butora (3 uur 30) → hut Karaivanovo (2 uur 30) → hut Bukovec (2 uur) → hut Cumerna (2 uur) → hut Provod Vatnik (5 uur 30) → hut Vratnik (2 uur) → Kotel (stad met hotels, 8 uur) → hut Vǎribški Prohod (8 uur) → Krumov Most (9 uur; motel op 1 km) → hut Luda Kamčija (8 uur) → hut Topčijsko (5 uur) → hut Kozičino (5 uur) → boshuis Gorska Baraka (6 uur) → Emona (geen logies, 2 uur) → Nos Emine (geen logies, 0 uur 30).

Naar huis

De steile klif van Nos Emine: verder loopt de KE-weg niet.

Het officiële einde van de route is op Nos Emine (Nos is het Bulgaarse woord voor Kaap), even voorbij het dorp Emona. Hier kan men echter de bewoonde wereld niet bereiken; na de route afgerond te hebben, moet men 2 km terug naar Emona en dan naar het zuiden (bushalte bij Elenite Resort en Zora Resort op 8 km) of naar het noorden (Irakli Resort op 6 km en nog eens 7 km naar de stad Obzor) afdalen. Of men in het bij Emona gelegen Sint Nicolaas-klooster kan overnachten, is onzeker; lastig is bovendien dat het niet op de kaart staat. Voor zover bekend is het slechts een ruïne.

Weblinks

Dit artikel bevat informatie uit het artikel Wandelroute Kom-Emine-weg op Wikipedia. Bekijk de paginageschiedenis daar voor de lijst van auteurs.

Dit is een gids-artikel. Het bevat een grote hoeveelheid aan goede, kwalitatieve informatie over relevante attracties, uitgaansgelegenheden en hotels. Duik erin en maak het een ster-artikel!