Nederlands: Kracht en snelheid, een energieke en hoogst fysieke dans-taal, een feilloze timing en vertrouwen in instinctieve en onbewuste reacties: het zijn sleutelbegrippen in de dans-taal van Wim Vandekeybus. Tien jaar geleden maakte hij zijn eerste voorstelling, 'What the body does not remember', en verwierf er internationale bekendheid mee. Vandekeybus had zijn succesformule kunnen herhalen, maar niets is minder waar: de formule veranderde, het succes bleef. Stond in de eerste producties het lichaam centraal, later werden de voorstellingen bewuster rond inhoudelijke thema's opgebouwd. Het conflict tussen man en vrouw, tussen zien en niet zien in 'Her body doesn't fit her soul', de hallucinatie en de waanzin in 'Mountains made of barking', het onbewuste in 'Bereft of a blissful union' en het bijgeloof in '7 for a Secret never to be told'. De voorstellingen van Wim Vandekeybus versmelten op een onnavolgbare manier muziek, dans, theater en film. Beweging is nooit louter dans: 'In mijn kop zit heel wat meer, zoveel dingen zijn zoveel inspirerender: een foto, een stuk tekst, een filmfragment, gelijk wat, als het me maar raakt, als het mijn fantasie maar stoffeert.' De laatste jaren treedt het medium film steeds meer op de voorgrond in zijn voorstellingen. In 'Immer das Selbe gelogen' was film nog een registratie: een gevoelig portret van de Hamburgse kunstenaar Carlo Verano. De kortfilm 'Elba and Federico' in 'Her body doesn't fit her soul', die een prijs wegkaapte op het Brusselse filmfestival, zit op de grens tussen fictie en realiteit. De filmthema's zijn een aanvulling van wat op de scène gebeurt. In 'Bereft of a blissful union' roepen de filmbeelden een totaal ander universum op: ze spelen zich af onder de waterspiegel die in feite een reusachtig schapenvel blijkt te zijn. Film is zeer belangrijk voor Vandekeybus: 'Ik begon als fotograaf, en het verlangen om terug te keren naar die achtergrond en te werken met de specifieke mogelijkheden van het medium film, heb ik steeds gevoeld. Bovendien denk ik dat mijn films bijdragen tot de spankracht van mijn voorstellingen: wat op de scène gebeurt, heeft bij momenten iets heel concreets en directs, wat je op het scherm ziet, is minder anekdotisch, behoort duidelijker tot het tijdloze en imaginaire. En een fractie van een seconde later is het precies omgekeerd.' Zijn camera beweegt even chaotisch en vervaarlijk als de dansers op het podium. Energie en rust wisselen elkaar af. Ook in de nieuwe productie speelt film een grote rol. Nog meer dan voordien ligt de nadruk op de confrontatie tussen de filmprojectie en de scène. Wat is echt, wat is onecht? Een personage in een film of de acteur of danser op de scène? Filmbeelden roepen een aparte wereld op, zoals de irrationele wereld en de prachtige Marokkaanse landschappen in de film in 'Mountains made of barking'. Ze voegen ook een eigen tijdsdimensie toe: beelden kunnen vertraagd of versneld worden, bevroren of vermenigvuldigd. Bovendien staat film voor licht, kunstmatig licht, en licht betekent schaduw. Wat is de invloed van licht? Hoe gedragen mensen zich als het altijd nacht is? En als het altijd dag is? In de zomer, in de winter? De eigenlijke repetities starten in december, de première vindt drie maanden later plaats in Ferrara en diezelfde maand nog staat deze productie in deSingel. Ondertussen zal Vandekeybus ook het script van zijn eerste langspeelfilm beëindigd hebben: een ervaring die ongetwijfeld invloed zal hebben op zijn nieuwe creatie.