Nederlands: Met dit concert wil het nieuwe huisorkest van de opera van Rouen, het Orchestre Léonard de Vinci, zich aan het Belgische publiek voorstellen. Ramifications (vertakkingen) van György Ligeti (°1923) breekt de besloten ruimtelijkheid van de concertzaal muzikaal open: de suizelende strijkers vormen een compacte bundel die vertakt en openbloeit als ijsbloemen op een ruit. Het werk van Béla Bartók (1881-1945) weerspiegelt reeds in de opstelling zijn specifieke karakter: de percussie-instrumenten staan in een eerste boog rond de dirigent en worden door een tweede boog van strijkers omgeven. Bartók's speciale instrumentatie vindt ook zijn weerslag in zijn vernieuwende ritmische en harmonische schriftuur, met als resultaat muziek die zowel naar het licht als naar de duisternis lijkt te verglijden. In Grabstein für Stephan van György Kurtág (°1926) staan de instrumentalisten niet alleen op het podium, maar zijn ze her en der in de zaal opgesteld. Gitaarakkoorden die steeds opnieuw beginnen en in feite nergens aankomen, vormen de basis en het muzikale centrum van deze treurzang voor een gestorven vriend. Bij Domaines van Pierre Boulez (°1925), hier in de herwerking voor fagot, zijn de muzikanten onderverdeeld in zes apart opgestelde groepen die na elkaar een dialoog aangaan met het solo-instrument (vertolkt door Pascal Gallois van het Ensemble InterContemporain). Het muzikale gebeuren krijgt een extra dimensie en ondersteuning van de lichtregie die de ruimtelijke context herschikt en structureert.