Papoea

Uit Wikivoyage
Papoea

COVID-19 Klik hier om te zien of er nog beperkende maatregel zijn voor het land van bestemming

Travel Warning
Travel Warning

WAARSCHUWING: De Nederlandse overheid raadt niet-noodzakelijke reizen naar Papoea af. https://www.nederlandwereldwijd.nl/landen/indonesie/reizen/reisadvies

Papoea, voorheen Irian Jaya is een regio dat de westelijke helft van Nieuw-Guinea omvat. Het hoort bij Indonesië.

Regio's[bewerken]

De provincies van Papoea
Provincie West Papoea (Het schiereiland Vogelkop en enkele kleinere eilanden.)
Provincie Papoea (Het grootste deel van westelijk Nieuw Guinea)

Steden[bewerken]

Andere bestemmingen[bewerken]

Info[bewerken]

Papoea is één grote broccoli die als een warme natte groene deken zich uitstrekt over een lange bergrug. Temidden van die broccoli vind je een openluchtmuseum voor anthropologen, taalkundigen en zendelingen. Op afgelegen plaatsen beginnen kleine kinderen spontaan te huilen omdat ze nog nooit een blanke hebben gezien, en zeker niet zo'n grote.

Dit is de grootste provincie qua landoppervlak en de kleinste qua inwoneraantal, hoewel over dat laatste getal geen harde cijfers bestaan. Omdat het zo groot is, is men bezig de provincie op te splitsen, maar dit is formeel nog niet van kracht.

Papoea is voor reizigers met een avontuurlijke inslag. Je zult genoegen moeten nemen met minder comfort, maar daar krijg je veel voor terug. De natuur is prachtig, de mensen zijn allerhartelijkst en de gewoonten zijn afwijkend. Doordat het gebied nogal ongerept is is een reis hiernaartoe al gauw een "once in your lifetime experience". Je zult veel te vertellen hebben wanneer je weer thuis bent. Je komt hier vogelliefhebbers en andere natuurliefhebbers tegen, maar ook veteranen uit de Tweede Wereldoorlog, of van het Nederlandse bewind dat hier tot 1963 aanwezig was.

Van 1607 tot 1949 maakte het deel uit van Nederlands-Indië. Na de onafhankelijkheid van Indonesië werd het gebied een aparte Nederlandse kolonie onder de naam Nederlands Nieuw-Guinea. In 1963 werd het gebied, na een korte periode onder bestuur van de Verenigde Naties te hebben gestaan, overgedragen aan Indonesië. Na het aftreden van Soeharto, in 1998, kwam in Papoea een vernieuwd verlangen naar onafhankelijkheid op.

Klimaat[bewerken]

Het klimaat in deze provincie is minder gevarieerd dan in het westelijke gedeelte van Indonesië. Het is warm en vochtig. Wanneer het niet bewolkt is dan brandt de zon behoorlijk en heb je een hoofddeksel nodig en zonnebrand met een flinke factor, en wanneer het bewolkt is dan is de temperatuur weliswaar een stuk lager, maar door de hoge luchtvochtigheid voelt het benauwd aan. En eens in de zoveel dagen regent het. Dat zijn meestal korte hevige stortbuien, maar de regen kan ook - in zeldzame gevallen - voor wat langere tijd aanhouden.

Wanneer de wambrauw (Biaks voor westenwind) opsteekt dan heeft dat een kleine invloed. De golfslag van het zeewater wordt wat hoger en het waait iets meer. De wambrauw is seizoensgebonden.

In de schaduw van een palmboom aan het strand zonder al te veel te bewegen heb je het minst last van de warmte.

Arriveren[bewerken]

De provincie is alleen vanuit het westen en midden van Indonesië te bereiken, en wel per vliegtuig of per boot. De meest voordehandliggende plaatsen om te arriveren zijn: Sorong, Biak, Jayapura, Timika en Merauke.

Vluchtschema's zijn sterk aan verandering onderhevig en het is verstandig om zich ter plaatse op de hoogte te laten stellen. Ook bootschema's veranderen vaak.

Vanuit Australië of Papoea-Nieuw-Guinea zul je alleen via een grote omweg naar Papoea kunnen reizen.

Rondreizen[bewerken]

Rondreizen kost hier veel tijd. Door gebrek aan infrastructuur en door de grote afstanden is het moeilijk om geregelde lijndiensten rendabel te maken. Die zijn dan ook niet zo geregeld of ze ontbreken gewoon. De laatste tijd zijn er wel veel kleinere vliegmaatschappijtjes en daardoor is vliegen een beter alternatief geworden. Andere optie wordt gevormd door de schepen van PT PELNI die de grotere plaatsen frequenteren. Over kleinere afstanden ben je aangewezen op busjes of liften (tegen betaling) voor zover er wegen zijn, want daaraan is een groot gebrek. Tegenwoordig ziet men veel zogenaamde ojek's, dat zijn mensen op een brommer bij wie je tegen betaling achterop kunt. Ze zijn vaak te herkennen aan gele valhelmen.

Taal[bewerken]

De variëteit aan regionale talen is enorm, naar schatting worden er ongeveer 300 talen gesproken, om nog maar te zwijgen van alle dialecten. Het Indonesisch - of liever gezegd plaatselijke dialecten van het Maleis - vormt het belangrijkste communicatiemiddel, de mensen ter plaatse beweren vaak dat ze beter Indonesisch spreken dan de gemiddelde Javaan. Omdat er in 1963 nog Nederlandse scholen waren zijn er nog mensen die Nederlands spreken. Daarom zijn er hier nog veel Nederlandse leenwoorden in het Maleis te vinden, meer dan in het standaard Indonesisch.

Engelssprekenden zijn schaars.

Bekijken[bewerken]

Doen[bewerken]

Ga eens picknicken op een onbewoond tropisch eiland. Dit kun je organiseren vanuit plaatsen als Biak, Sorong en Serui. Op verschillende plaatsen is het duikwater subliem en er zijn nauwelijks duikgidsen die er melding van maken, dus deze plaatsen zijn vaak zeer ongerept. Papua is de regio waar biologen nog steeds nieuwe soorten ontdekken, zowel onder water als erboven, dus voor natuurliefhebbers heeft de regio veel te bieden. Of ga paradijsvogels bekijken in hun natuurlijke habitat. Dit kun je het beste doen op het eiland Yapen, of aan de Waropenkust (tegenover Serui).

Eten[bewerken]

Er zijn een aantal restaurants in de grotere steden waar je heel aardig kunt eten, een aanrader is ikan bakar, dat is geroosterde verse vis. Over het algemeen is de culinaire kwaliteit in Papoea minder dan b.v. in Jakarta, maar er zijn een paar eetgelegenheden die er positief uitspringen. En voor de prijs hoef je het niet te laten. Wanneer je in de gelegenheid bent om bij mensen thuis te eten dan kan het voorkomen dat je papeda wordt voorgeschoteld, dit is het "nationale" voedsel in Papoea en het bestaat uit sagopap, meestal geserveerd met vis en vaak met papayabloemen en papayabladeren. Verder vind je in deze regio ook veel knolgewassen (taro, yam, cassave, zoete aardappel).

Een lekkernij is de vrucht matoa. Deze groeit van oudsher alleen in de provincie Papoea en heeft een zeer onregelmatig vruchtseizoen. De vrucht heeft in de verte wat weg van de lychee, maar de smaak is voller. Recent is de matoa ook aangetroffen in Noord Sulawesi.

Uitgaan[bewerken]

Vanwege openbare dronkenschap en de echtelijke ruzies die daaruit voortvloeien is een aantal uitgaansgelegenheden voor kortere of langere tijd gesloten, en heeft men de hoeveelheid te importeren alcoholica in het gebied aan beperkingen onderworpen. Er zijn altijd wel ondernemers die het proberen om een biljartzaal te openen of een café en zo lang het goed gaat, gaat het goed. Wanneer het fout gaat worden er maatregelen genomen. Een bruisend nachtleven is er dus niet. 's Avonds kun je terecht in Jayapura voor de pasar malam (avondmarkt) en er zijn ook bioscopen. De meeste gezelligheid zul je aantreffen in winkelcentra en restaurants. Deze kun je o.a. vinden in Jayapura, Biak, Manokwari en Sorong.

Incidenteel zijn er ook yosim pancar wedstrijden en die worden druk bezocht en zorgen voor veel vertier. Yosim pancar is een moderne dansvorm die ge-ent is op traditionele papoea-dansen en wordt meestal door jongeren beoefend. Er zijn veel dansgroepen in de gehele provincie te vinden en iedere dansgroep heeft z'n eigen begeleidingsband. Deze bands spelen muziek met een zeer regionaal karakter.

Veiligheid[bewerken]

Qua criminaliteit is deze regio zeer veilig. Je moet het meest uitkijken voor dingen die je niet kunt zien: virussen, bacteriën en parasieten. Wees dus bedacht op dingen die "prikken", insecten, injectienaalden etc.

Rondom[bewerken]

Dit artikel is nog geheel in opbouw. Het bevat een sjabloon, maar nog niet genoeg informatie om bruikbaar te zijn voor een reiziger. Duik erin en breid het uit!

Categorie aanmaken