Tartu

Uit Wikivoyage
Tartu

COVID-19 Klik hier om te zien of er nog beperkende maatregel zijn voor het land van bestemming

Tartu [1] is de tweede stad van Estland en de hoofdstad van de provincie Tartumaa. De stad ligt in het zuidoosten van het land aan de Emajõgi, de rivier die de twee grootste meren van Estland met elkaar verbindt. De stad heeft 103.740 inwoners (2011).

Info[bewerken]

De Tsjoeden, een volk dat in deze streek woonde en waarvan de moderne Esten afstammen, gaven de plaats de naam Tarbatu (of Tharbata). Tarbatu kwam vervolgens begin 13e eeuw in handen van de Duitse Orde tijdens de Noordelijke Kruistochten, maar werd verschillende malen heroverd door de Tsjoeden, totdat de plaats in 1224 werd belegerd en voor de laatste maal veroverd werd op de troepen van de Oost-Slavische vorst Vjatsjko door de Duitse troepen. De plaats werd hernoemd tot Dorpat (Tarbatum) en werd het centrum van het gelijknamige christelijke semi-onafhankelijke Bisdom Dorpat, deel van de Lijflandse Confederatie. Op het einde van de 13e eeuw werd Dorpat lid van de Hanze. De handel bloeide op de handelsroute naar Veliki Novgorod en Pskov, maar toen deze beide steden in Moskouse handen kwamen nam het belang van Tartu af.

Aan het eind van de zestiende eeuw werd Dorpat betwist door Russen, Polen en Zweden (zie ook: Noordse Oorlogen). De activiteiten van de lagere school en het seminarie werden stopgezet door de Pools-Zweedse Oorlog van 1600 tot 1611 in 1601. Tijdens de Zweeds-Poolse Oorlog (1655-1660) werd Tartu in 1629 deel van Zweeds Lijfland. In 1632 kreeg Tartu van de Zweedse koning Gustaaf II Adolf een Duitstalige universiteit. Aan deze bloeitijd kwam een einde met de Grote Noordse Oorlog, waarin de stad vrijwel geheel werd verwoest en waarbij in 1704 de Russen het voor het zeggen kregen, hetgeen werd geformaliseerd met het Verdrag van Nystad in 1721. Zweeds Lijfland werd nu het Russische Gouvernement Lijfland en de stad werd hernoemd tot Derpt (Дерпт).

Na de onafhankelijkheid van Estland in 1920 werd de stad de tweede stad van het land maar daar kwam in 1940 een einde aan toen het land werd bezet door de Sovjet-Unie. Sinds Estlands herwonnen onafhankelijkheid in 1991 vindt her en der opvallende nieuwbouw plaats. In 2001 werd het Estse ministerie van Onderwijs naar Tartu verplaatst. In 2005 werden in Tartu de internationale Hanzedagen gehouden. Het historische centrum is ook aanzienlijk gerenoveerd.

Arriveren[bewerken]

Per vliegtuig[bewerken]

De internationale luchthaven van Tartu [2] (IATA: TAY, ICAO: EETU) biedt onder meer vluchten aan naar Helsinki en Tallinn.

Per trein[bewerken]

Het station van Tartu ligt 1 kilometer buiten het stadscentrum, er zijn treinverbindingen met Tallinn, Valga en Narva.

Per auto[bewerken]

Per bus[bewerken]

Per boot[bewerken]

Tartu Sadam AS [3] legt veerverbindingen in tussen Tartu en het Peipusmeer en Lämmijärvmeer.

Rondreizen[bewerken]

Per openbaar vervoer[bewerken]

Per fiets[bewerken]

Per taxi[bewerken]

Te voet[bewerken]

Bekijken[bewerken]

  • Universiteit - De verschillende gebouwen van de universiteit.
  • Stadhuis - Het stadhuis en het centrale plein.
  • De Soepbuurt - De houten huisjes van de wijk waar alle straten namen hebben van soepingrediënten hebben.
  • Voormalige luchtmachtbasis van Raadi - Een voormalige luchtmachtbasis uit de Sovjet-periode ten noorden van de stad.

Doe[bewerken]

Leren[bewerken]

Tartu Ülikool, de belangrijkste universiteit [4] (gelegen aan Ülikooli 18) van Estland, heeft haar thuisbasis in Tartu.

Werken[bewerken]

Kopen[bewerken]

Eten[bewerken]

Budget[bewerken]

Gemiddeld[bewerken]

Duur[bewerken]

Uitgaan[bewerken]

Overnachten[bewerken]

Budget[bewerken]

Gemiddeld[bewerken]

Duur[bewerken]

Veiligheid[bewerken]

Gezondheid[bewerken]

Contact[bewerken]

Dagelijks leven[bewerken]

Rondom[bewerken]

Dit artikel is nog geheel in opbouw. Het bevat een sjabloon, maar nog niet genoeg informatie om bruikbaar te zijn voor een reiziger. Duik erin en breid het uit!

Categorie aanmaken