Thailand
Locatie | |
Vlag | |
Beknopt | |
Hoofdstad | Bangkok |
Regering | constitutionele monarchie |
Munt | baht |
Oppervlakte | 514.000 km2 |
Bevolking | 64 miljoen |
Taal | Thai |
Religie | Boeddhisme |
Elektriciteit | 220V/50Hz (Amerikaanse en/of Europese stekker) |
Oproepcode | +66 |
Internet TLD | .th |
Tijdzone | +7 |
Thailand is een koninkrijk in Zuidoost-Azië, vermaard om zijn lekkere gerechten en boeddhistische cultuur. Het land heette vroeger Siam en is, in tegenstelling tot veel andere landen in Zuidoost-Azië, nooit gekoloniseerd geweest door een westerse mogendheid. Daardoor heeft het zijn authenticiteit goed kunnen bewaren. Hierdoor heeft Thailand tegenwoordig een enorme aantrekkingskracht op toeristen (13 miljoen per jaar), hetgeen echter weer leidt tot aantasting van de authenticiteit in sommige gebieden.
Info
[bewerken]Thailand is de meest populaire bestemming in Zuidoost-Azië, en met reden. Exotisch, maar toch veilig en grotendeels probleemvrij; goedkoop, maar toch uitgerust met een grote hoeveelheid moderne gemakken en het land biedt iets voor iedere interesse die je kunt hebben in iedere prijsklasse die je kunt bedenken. De boeddhistische tempels, de parelwitte stranden, maar zeker ook de vriendelijke Thai dragen allemaal bij om Thailand een ideaal vakantieland te maken. En ondanks de constante toestroom van toeristen die bepaalde gebieden bevolken, blijft er iets eigens van de Thai zelf hangen die onvermoeibaar en zorgeloos blijven glimlachen en op zoek zijn naar sanuk (plezierige) levensstijl, zonder hun rijke boeddhistische cultuur en geschiedenis daarbij tekort te willen doen.
Maar Thailand heeft ook een andere zijde, zoals de groeipijnen die met zich mee brengen dat een landarbeider genoegen moet nemen met 40 baht per dag terwijl de nouveau riche langs scheuren in hun nieuwe BMW's, die tezamen met de rest van het verkeer in staat zijn om grote delen van Bangkok 24 uur per dag in een file te veranderen. Verder is er het zichtbare sekstoerisme dat duidelijk aanwezig is in prachtige oorden als Phuket en nog meer Pattaya. En in sommige delen van het land hebben oplichters hun oplichterspraktijken tot kunst verheven. Maar ook als je dat alles weet, blijft het een prachtig land waar zowel de toerist als de reiziger nog veel kan genieten.
Klimaat
[bewerken]Het klimaat van Thailand is grotendeels tropisch, dus is het er het hele jaar door heet en vochtig met temperaturen tussen de 28-35 °C, met enige verkoeling in de bergen in het uiterste noorden van Thailand. De aandachtige reiziger zal desalniettemin de volgende drie seizoenen herkennen:
- Koel: Van november tot het eind van februari, het regent weinig en de temperaturen zijn op hun laagst. Maar vergis je niet, overdag heb je niet meer dan een shirt nodig, tenzij je de noordelijke bergen in gaat waar het overdag soms niet warmer wordt dan 15 °C. Dit is het hoogseizoen met pieken rond Kerst en Oud en nieuw, wanneer het vinden van de juiste accommodatie soms duur en lastig kan zijn, zo niet onmogelijk.
- Heet: Van maart tot en met juni, in rap tempo schiet de temperatuur omhoog naar rond de 40 °C. Heerlijk als je op het strand zit, maar een uitputtingsslag als je tempels in Bangkok of Sukothai gaat bezoeken. Ook beginnen de eerste tropische buien.
- Nat: Van juli tot en met oktober, hoewel het volgens sommigen pas echt in september start is dit de periode waarin de tropische moesson het land teistert. Niet dat het de hele tijd regent, maar wel iedere dag een uurtje en dan met een kracht dat de straten regelmatig, of eigenlijk stelselmatig, vollopen met water, zeker tegen het einde van deze periode. Zelfs tijdens het regenseizoen wordt het in Thailand echter nog steeds niet veel kouder dan 25 graden.
Deze seizoenen zijn de richtlijn voor het vasteland van Thailand, maar er zijn verschillende uitzonderingen. De belangrijkste is Ko Samui, Ko Pha Ngan en omgeving waar het omgekeerde het geval is, en het hoogseizoen van mei tot en met september is, waarna het regenseizoen in oktober begint en rond de jaarwisseling eindigt.
Je kunt dus wel bijna het hele jaar naar Thailand en mooi weer vinden!
Elektriciteit
[bewerken]De netspanning bedraagt 220 volt. Er worden stekkers met zowel platte als ronde pinnen gebruikt. Vaak is er een contactdoos die beide stekkers accepteert, maar de dunne pootjes van de Eurostekker maken geen stevig contact en vallen makkelijk "uit de muur". Een verloopstekker is dan toch handig.
Nationale feestdagen
[bewerken]Op vaste data
[bewerken]- 1 januari nieuwjaarsdag.
- 6 april Chakridag, herdenking van de stichting van de Chakridynastie.
- 13-15 april Sonkran het Thaise nieuwjaar, wordt ook het waterfeest genoemd, want het is moeilijk droog te blijven als je over straat gaat.
- 1 mei internationale Dag van de Arbeid.
- 5 mei Kroningsdag.
- 28 juli is koning Vajiralongkorn jarig.
- 12 augustus is koningin Sirikit jarig, haar verjaardag wordt in Thailand Moederdag genoemd.
- 23 oktober Chulalongkorndag, herdenking van de dood van Rama V in 1910.
- 5 december was koning Bhumibol jarig, zijn verjaardag wordt in Thailand Vaderdag genoemd.
- 10 december dag van de grondwet
Volgens de maankalender
[bewerken]- februari of maart (tijdens volle maan) Makha Bucha, de belangrijkste boeddhistische feestdag.
- mei (in de eerste helft van de maand) Ploegceremonie, markeert het begin van het rijstplantseizoen.
- mei (tijdens volle maan) Visakha Bucha, waarop de geboorte, verlichting en dood van Boeddha worden gevierd.
- juli (tijdens volle maan) Khao Pansa, het begin van de boeddhistische vasten.
Landelijke festivals
[bewerken]- meestal in november (tijdens de volle maan van de 12e maand van de maankalender) Loi Krathong, wordt ook het feest van het licht genoemd.
Regio's
[bewerken]De 76 provincies van Thailand kunnen worden opgedeeld in vijf geografische en culturele regio's:
Noord-Thailand Chiang Mai, Chiang Rai, Phitsanulok, Sukhothai, bergvolkeren en de Golden Triangle. |
Isaan Khon Kaen (grensovergang naar Laos), Nakon Ratchasima, Nong Khai, Ubon Ratchathani en Udon Thani - het achterland van Thailand met een aantal prachtige Khmer-monumenten. |
Centraal-Thailand Bangkok, laaglanden en historisch Thailand (Ayutthaya) en de Brug over de Kwai rivier. |
Oost-Thailand stranden en eilanden makkelijk bereikbaar vanaf Bangkok, zoals Pattaya, Ko Samet en Ko Chang. |
Zuid-Thailand honderden kilometers kustlijn en ontelbare eilanden in zowel de Andamanzee als in de Golf van Thailand, plus Phuket, Krabi, Ko Samui, Ko Tao en nog vele andere beroemde stranden. |
Steden
[bewerken]- Bangkok — de bruisende hoofdstad, met chique winkelcentra en gezellige markten
- Ayutthaya — provinciestadje, vol met tempels, ruïnes van de periode dat het de hoofdstad was, UNESCO-werelderfgoed
- Chiang Mai — klein Bangkok in het noorden, met ommuurde 'oude' stad, aan de voet van de noordelijke bergen
- Chiang Rai — toegang naar de befaamde Gouden Driehoek
- Kanchanaburi — bekend van de befaamde brug over de Kwai-rivier (Bridge over the River Kwai)
- Pattaya — de Spaanse costa's maar dan in een tropisch klimaat
- Sukhothai — de eerste hoofdstad van het land, nu met indrukwekkende ruïnes
- Surat Thani — belangrijke transporthub voor de Samui-eilanden
- Udon Thani — een nog relatief onontwikkelde stad waar de oorspronkelijke cultuur van Isaan nog te proeven is
Andere bestemmingen
[bewerken]Thailand is gezegend met een groot aantal tropische, bijna paradijselijke eilanden. Hier een kleine greep:
Arriveren
[bewerken]Een visum voor Thailand wordt gratis verstrekt bij aankomst op ieder vliegveld en bij iedere grensovergang waar toeristen het land in mogen. Het visum is maximaal 30 dagen geldig als je met het vliegtuig komt, maar slechts 15 dagen als je over land Thailand binnenkomt. Let op! Als je aan het begin van je vakantie een tocht over de weg naar bijvoorbeeld Angkor Wat in Cambodja maakt, krijg je dus bij terugkomst in Thailand maar 15 dagen, wat mogelijk niet genoeg is voor de rest van je vakantie. Voor een langer verblijf zijn voor vertrek tegen betaling visums te koop bij de ambassades en consulaten van Thailand. De straf voor het overschrijden van deze termijn varieert van een waarschuwing bij overschrijding van 1 dag, tot een geldboete van 500 baht per dag bij het verlaten van het land.
Per vliegtuig
[bewerken]Bangkok heeft een internationaal vliegveld genaamd Suvarnabhumi Airport, ca. 25 km ten oosten van de stad. Dit vliegveld is open sinds 28 september 2006. Helaas is het niet groot genoeg om al het vliegverkeer daadwerkelijk aan te kunnen. Voorts zijn er wat andere operationele problemen die meer doen denken aan een soapopera dan aan internationale business. Per 25 maart 2007 is dan ook het oude vliegveld Don Muang ten noorden van de stad weer geopend. Vier lokale maatschappijen kunnen sindsdien weer (een deel van) hun vluchten uitvoeren vanaf Don Muang.
Kom je met een internationale vlucht aan in Bangkok dan land je voorlopig nog op Suvarnabhumi Airport, maar aansluitende binnenlandse vluchten hoeven niet van hetzelfde vliegveld te vertrekken. Houd rekening met een rit van 1,5 à 2,5 uur om van het ene naar het andere vliegveld te komen.
De situatie ten aanzien van vliegen naar en van de hoofdstad, waar 90% van de toeristen als eerste arriveert, verandert nog steeds regelmatig. Het is dan ook raadzaam om de officiële website te checken: Thaise vliegveldenwebsite
De volgende Thaise vliegvelden kunnen internationale vluchten afhandelen (douane, immigratie, etc.), maar worden buiten BKK en DMK voor slechts een beperkt aantal internationale vluchten gebruikt:
- Internationale Luchthaven Suvarnabhumi (BKK), geopend 28 september 2006
- Internationale Luchthaven Don Muang (DMK), de oude luchthaven van Bangkok, nu weer als internationale luchthaven in gebruik
- Internationale Luchthaven Chiang Mai (CNX)
- Internationale Luchthaven Chiang Rai (CEI)
- Internationale Luchthaven Hat Yai (HDY)
- Internationale Luchthaven Phuket (HKT)
- Internationale Luchthaven Koh Samui(USM)
Per trein
[bewerken]Er is slechts één internationale aansluiting per trein, en dat is tussen Thailand en Maleisië, de trein van Bangkok naar Butterworth. Wel heeft Thailand treinen die vanuit Bangkok naar de verschillende grenssteden rijden in het zuiden, westen, oosten en noordoosten.
In 2006 kondigde China aan dat het was begonnen met de aanleg van de Spoorlijn Kunming - Singapore, die China met alle andere landen in Zuidoost-Azië moest verbinden. De voltooiing hiervan is momenteel voorzien voor 2020.
Over de weg
[bewerken]'Grensposten' Er zijn verschillende grensposten waar toeristen per bus, auto, taxi of per voet de formaliteiten kunnen afwikkelen. Dit rijtje verandert regelmatig, afhankelijk van de verstandhoudingen tussen de betreffende landen. Dus het is verstandig om ter plekke de laatste status te checken. Let vooral op dat voor Laos en Myanmar andere regels gelden.
Thaise namen van de grensovergang met Cambodja: Aranya Prathet, Hat Lek (per boot), Kap Choeng, Chong Sa-Ngam, Ban-Laem, Ban Phakkat
Thaise namen van de grensovergang met Laos: Beun Kan, Chiang Khong, Chiang Saen, Chong Mek, Moekdahan, Nakhon Phanom, Nong Khai
Thaise namen van de grensovergang met Myanmar: Mae Sai, Ranong
Per auto
[bewerken]Per bus
[bewerken]Vanuit sommige bestemmingen uit Laos en Maleisië is het mogelijk om per bus de grens over te gaan. In de meeste gevallen is het transport tot aan de grens, dan de bus uit en zelf de grens over en aan de andere kant een nieuwe manier van vervoer vinden.
Per boot
[bewerken]Thailand wordt in het zuiden, oosten en westen begrensd door zeeën en in het noorden door de grote, machtige Mekong. Toch is het aantal mogelijkheden om het land over water te bereiken erg beperkt.
Over zee
[bewerken]Ponten varen van Satun in het zuiden van Thailand naar het Maleisische eiland Langkawi, terwijl in de Narathiwat-provincie een voertuigenferry heen en weer gaat tussen Tak Bai en Pengkalan Kubur, bij Kota Bharu in de Maleise provincie Kelantan.
Er zijn ook zo nu en dan cruises vanaf Maleisie en Singapore naar Phuket en Bangkok, de grootste rederij is Star Cruises , maar deze heeft geen lijndiensten.
Over de rivier
[bewerken]Over de Mekong varen verschillende boten (snelle en langzame boten) die Luang Prabang in Laos met het noorden van Thailand verbinden in trips van 1 of 2 dagen. En tegenwoordig zijn er ook grote Chinese lijndiensten die over de Mekong vanaf de Yunnan-provincie in China naar het noorden van Thailand varen.
Rondreizen
[bewerken]Thailand heeft een uitstekende infrastructuur. Wel lopen de meeste grote en belangrijke verbindingen via Bangkok. Zo gaan alle vijf de treinlijnen van en naar Bangkok, lopen de meeste snelwegen van en naar Bangkok en nauwelijks tussen andere steden, en gaan zelfs heel veel vliegverbindingen via Bangkok. Alleen de ferryboten gaan, als het even kan, niet via de Thaise hoofdstad. Desalniettemin is reizen in Thailand erg makkelijk.
Thai zijn over het algemeen erg behulpzaam. Bij reizen per trein en bus zul je merken dat zodra je op het station uit je taxi stapt, er altijd wel iemand is die je helpt met het vinden van de juiste bus of trein. Omgekeerd staan er ook altijd mensen klaar om je vanuit de bus of trein per taxi, tuk-tuk of minibusje naar je hotel te vervoeren.
Rondreizen is een van de makkelijkste dingen in Thailand. Overal zijn alle soorten vervoer beschikbaar, zo lijkt het althans, en waar je ook komt, altijd lijkt er wel iemand klaar te staan om je op enige wijze van A naar B te brengen.
Per vliegtuig
[bewerken]Thailand is een groot land en als 11 uur in de bus zitten je niet aanlokkelijk voorkomt, dan kun je een lokale vlucht overwegen. Ten eerste nooit echt duur (naar westerse maatstaven) ten tweede frequent en makkelijk te regelen. Er zijn vele aanbieders naast het traditionele Thai Airways. Het is goed mogelijk om een taxi naar het vliegveld van Bangkok te nemen, daar een kaartje te kopen en meteen te vertrekken naar vrijwel iedere uithoek in het land voor omgerekend minder dan 50 euro plus belasting.
Thaise luchtvaartmaatschappijen
[bewerken]Bangkok Airways positioneert zichzelf als de boetiek-airline van Azië en heeft een monopolie op de luchthavens van Ko Samui, Sukhothai en Trat. Hunr Discovery Airpass met vaste prijzen per segment kan een goede aanbieding zijn, zeker als de reis ook naar Siem Reap (Cambodja) of Luang Prabang (Laos) gaat. Deze pas is alleen vanuit het buitenland te koop en moet dus voorafgaand aan de reis worden aangeschaft.
Hua Hin Air Shuttle is momenteel de enige maatschappij met vluchten naar en van Hua Hin Airport.
Jetstar Asia Airways is een nieuwe budgetmaatschappij met soms goede aanbiedingen. Houd wel in de gaten dat ze altijd exclusief belastingen adverteren.
Nok Air begon te vliegen in 2004 in met in paars beschilderde vliegtuigen. Deze luchtvaartmaatschappij lijkt erg op het inmiddels grote Air Asia. Qua veiligheid moet het goed zitten, omdat het onderhoud door Thai Airways International wordt gedaan, maar punctualiteit is nog lang niet op het gewenste niveau. Ze vliegen naar onder meer Chiang Mai, Hat Yai, Phuket, Nakorn Sri Thammarat, Udon Thani, Trang, Krabi, Loei en Prae.
One-Two-Go (onderdeel van Orient Thai Airlines) is een goedkoop merk met 1 tot 3 vluchten per dag naar een handjevol bestemmingen. Ook zij hebben een punctualiteitsprobleem dat bekend is bij eenieder die met ze heeft gevlogen. Bijkomende uitdaging is dat hun 747 een museumstuk is.
PB Air binnenlandse vluchten naar Lampang, Nan, Mae Hong Son, Roi Et, Sakon Nakhon, Nakhon Phanom, Buriram, Nakhon Si Thammarat, maar ook helemaal naar Danang (Vietnam).
(Thai) AirAsia is een budgetmaatschappij met goedkope tickets als je lang van tevoren boekt en die duurder worden naarmate er meer stoelen zijn verkocht. Ze vliegen van Bangkok naar een aantal plaatsen in het land maar ook naar Cambodja, China en Macau, Maleisië (ook Kota Kinabalu in Borneo), Myanmar, Singapore, en Vietnam. Ook hier weer moet je er rekening mee houden dat de prijzen exclusief belastingen en toeslagen zijn. Online boekingen sluiten 24 uur voor vertrek, bij de balie op het vliegveld zelf kun je tot een uur voor vertrek nog een kaartje kopen.
Thai Airways is de meest betrouwbare en frequente maatschappij maar ook de duurste. Meestal wordt er geen korting gegeven voor een retourticket. Reisagenten verkopen meestal alleen maar Thai Airways, maar je kunt ze ook online boeken.
Thai Sky Airlines vliegt naar Incheon (Seoul, Zuid-Korea) en Kuala Lumpur (Maleisië).
Tiger Airways uit Singapore is voorlopig de laatste in dit rijtje met prijzen nog goedkoper dan Air Asia.
Per trein
[bewerken]De trein is een prettige, maar vaak trage manier om je te laten vervoeren. Er zijn 5 lijnen, die allemaal vanuit Bangkok vertrekken:
- naar het zuiden, Butterworth (Maleisië), 170 spoorkilometers over de grens.
- naar het westen, Kanchanaburi (de (brug over de) River Kwai)
- naar het noorden, Chiang Mai
- naar het noordoosten, naar Nong Khai of naar Ubon Ratchathani, beiden aan de grens met Laos
- naar het oosten, Aranya Phratet, grens met Cambodja
Kijk op het treinschema voor tijden en tarieven
Per bus
[bewerken]Het busnetwerk bestaat uit drie componenten:
- een uitgebreid netwerk van staatsbussen dat zich over het hele land uitstrekt en zowel interprovinciale als regionale verbindingen voor zijn rekening neemt.
- private busondernemingen die op drukke routes snellere en luxere verbindingen aanbieden, met ruimere zitplaatsen en minder stops.
- private ondernemingen die regionaal het transport verzorgen en die overal voor iedereen stoppen.
Afhankelijk van de grootte van een stad zijn er een of meerdere busstations, die of de bussen en in een bepaalde richting bedienen, of een verschil maken tussen luxe bussen en gewone bussen. Tenzij je per se bijvoorbeeld een vliegtuigaansluiting moet halen in de plaats van bestemming, is het meestal niet nodig om vooraf kaartjes te kopen voor de bus. Als algemene regel geldt dat vanuit alle kleine steden en toeristencentra regionale bussen de hele dag door minstens een keer per uur vertrekken. Na aankomst op het busstation hobbel je dus meestal na 30 minuten al in je bus naar je bestemming. Bij de langere afstanden is het verstandig om vooraf te informeren naar vertrektijden. Deze zijn bijna altijd zo dat de eindbestemming niet midden in de nacht wordt bereikt. Dus bussen van Chiang Mai naar Bangkok (ca. 11 uur) vertrekken alleen in de ochtend en in de avond.
Buskaartjes zijn zeer betaalbaar: Voorbeeld: Bangkok - Chiang Mai, 700 km in ca. 10 uur in een airco-bus kost 350 baht.
Eigen vervoer
[bewerken]Rijbewijs
[bewerken]Voor het besturen van gemotoriseerde voertuigen moet je een internationaal rijbewijs (in Engelstalige informatie International Driving Permit, vaak afgekort tot IDP) hebben. Bij een verblijf van langer dan 90 dagen heb je een Thais rijbewijs nodig. Om dat te verkrijgen, moet je aantonen dat je in Thailand een vast adres hebt. Dat kan met een Certificate of Residence, dat je kunt verkrijgen bij een immigration office op vertoon van je huurcontract of eigendomsbewijs van een woning. Als je met een IDP wordt aangehouden voor een controle, kan dus naar je paspoort worden gevraagd om aan te tonen dat de 90 dagen niet zijn overschreden. Bij het huren van een motor of auto moet je dus nooit je paspoort afgeven als borg. Verhuurders willen dit vaak wel, ook al is het volgens de Thaise wet verboden. Meestal is het dan wel mogelijk een borgsom te geven bij het huren van het voertuig.
Als je geen IDP hebt, moet je een theorie- en praktijk-examen afleggen en een kleurenblindheidstest ondergaan. Wil je zowel een motor als een auto mogen berijden, dan moet je ook twee praktijkexamens afleggen. Je krijgt dan eerst een voorlopig rijbewijs dat een jaar geldig is; dat kun je dan na een jaar weer verlengen naar een vijf-jaar rijbewijs. Het rijbewijs dat je aldus hebt verkregen, is in alle ASEAN-landen geldig. Ook kun je soms een voordeeltje hebben met een Thais rijbewijs: je betaalt de entreeprijs van een Thai en niet die van een buitenlander (maar dat gebeurt niet vaak, maar je kunt het altijd proberen, 40 Baht entree in plaats van 400 Baht is toch wel de moeite van het tevoorschijn halen van dat rijbewijs waard).
Per auto
[bewerken]Auto's zijn gemakkelijk te huren. Bij de grotere verhuurketens heb je ook de mogelijkheid in de ene plaats te huren en in een andere plaats achter te laten, waarvoor wel een bedrag extra wordt berekend. Ook een chauffeur kun je 'huren', maar je moet dan heel precies weten hoe er moet worden gereden, want ze spreken vaak geen Engels. Laat eventueel door je hotel/guesthouse een lijstje maken van de plaatsen die je wilt bezoeken, maar dan wel in het Thaise schrift.
Per motorfiets
[bewerken]Motorfietsen in een bromfiets- of scootermodel zijn volop te huur. Naar de Nederlandse wet zijn dit motorfietsen, omdat de cylinderinhoud tussen de 100 en 125 cc ligt. Op bergwegen heb je het extra vermogen (vergeleken met de Nederlandse brommers van 50 cc) wel nodig. De scootermodellen hebben in het algemeen een automatische versnelling en een startmotor, terwijl de bromfietsmodellen in het algemeen een voetversnelling en een kickstart hebben. Naast de genoemde lichte motoren zijn ook zwaardere motoren van 250 cc en meer te huur.
Bedenk wel dat voor het berijden van motorfietsen een internationaal rijbewijs of een Thais motorrijbewijs benodigd is. Vaak zal men je zeggen dat dit niet nodig is, maar als je wordt aangehouden, krijg je toch echt een boete (400 baht) als je het niet hebt. Ook al valt daar nog wel overheen te komen, als bij een ongeluk betrokken raakt, zul je problemen met de verzekering krijgen en zelf voor alle kosten moeten opdraaien.
Als je langer dan 90 dagen in Thailand verblijft, moet je een Thais rijbewijs hebben. Voor de meeste soorten visa moet je het land al verlaten vóór het verstrijken van die 90 dagen (wordt vaak via een visa run gedaan). Dan is een procedure voor het verkrijgen van een Thais rijbewijs dus ook niet nodig. Je krijgt een Thais rijbewijs overigens gemakkelijk op vertoon van je internationale rijbewijs. Theoretisch moet je je paspoort altijd bij je hebben als je een internationaal rijbewijs hebt, om aan te tonen dat je minder dan 90 dagen in Thailand bent; geef dus nooit je paspoort af aan een motorverhuurder! Politiecontroles op strategische plaatsen worden veel gedaan, waarbij eigenlijk alleen motorfietsers voor controle worden aangehouden. Deze controles stonden bekend als helmet checks, omdat het zonder helm rijden de reden was om je aan te houden, maar sinds ongeveer 2010 worden ook rijbewijzen gecontroleerd.
Per fiets
[bewerken]Fietsen is vooral handig binnen steden of de naaste omgeving. Fietsen neemt toe in populariteit. Het is ook betrekkelijk veilig, want op de fiets ben je geen competitie voor de auto's en motorfietsen. Je kan met een gerust hart op de grote snelwegen komen met de fiets (wel uiterst links rijden).
Virtueel rondreizen
[bewerken]Thailand wordt door Google Street View gefotografeerd, zodat je je ook kunt voorbereiden op reizen door Thailand via de rondkijk-foto's van Street View. Chiang Mai en Phuket waren in 2011 als eersten aan de beurt, maar inmiddels is al veel van Thailand gevolgd.
Taal
[bewerken]De officiële taal in Thailand is het Thai. Er zijn tientallen kleine taalgroepen bij de verschillende stammen in het noorden en een paar plekken waar de Thai sprekende mensen in de minderheid zijn.
Het Thai is een zogeheten toontaal. Het belangrijkste kenmerk hiervan is dat woorden iets volstrekt anders kunnen betekenen als ze op een andere toonhoogte worden uitgesproken. Er zijn in het Thai 5 tonen waarmee lettergrepen (meestal zijn dit tevens op zichzelf staande woorden) kunnen worden uitgesproken: hoog, midden, laag, stijgend en dalend. Het woordje mai kan daardoor de volgende betekenissen hebben: mijl (middentoon), nieuw (lage toon), hout (hoge toon), niet (dalende toon) en zijde (stijgende toon). Dit maakt het voor de meeste westerlingen lastig om de taal te leren, aangezien dit systeem erg afwijkt van dat van Indo-Europese talen. Iedere Thai zal echter iedere poging tot het spreken van een paar woorden Thai door een buitenlander ten zeerste waarderen. Dus neem een taalgidsje mee en leer en gebruik een paar woordjes voor algemeen vermaak.
Een extra complicatie bij het leren van de Thaise taal is dat deze geschreven wordt in een geheel eigen schrift. Wel gebruiken de meeste middenstanders het Latijnse alfabet om de Thaise klanken fonetisch weer te geven. Een keerzijde hiervan is weer dat er geen duidelijke afspraken zijn omtrent de wijze waarop dit moet gebeuren. RTGS (Royal Thai General System of transcription) is een min of meer officiële wijze van omzetten naar Latijns schrift en deze transcriptie wordt gebruikt voor de omzetting van (geografische) namen. Ook worden er wel woorden/lettergepen bedacht die door Engelstaligen zodanig worden uitgesproken dat het de Thaise uitspraak benadert (speciaal daarbij is een r aan het einde van een lettergreep/woord: Engels-Engels sprekenden spreken die r niet uit, maar laten de klinker ervoor langer klinken en benaderen daarmee de correcte Thaise uitspraak, maar Amerikaans-Engels sprekenden spreken die r dan wel uit). Dus een veelbezochte straat als Khao San Road (ถนนข้าวสาร – RTGS: Thanon Khao San – Nederlands: thanon khaao saan) in Bangkok kan je op borden geschreven zien als Kao Sarn, Kao Sahn, Khao San, Koh Saan, Khaosan, en nog een paar andere variaties. Een plattegrond met zowel het Thaise als het Latijnse alfabet voor de namen maakt het makkelijker als je hulp nodig hebt van de lokale bevolking.
De meeste mensen die achter de balie staan in de reisindustrie hebben voldoende beheersing van het Engels om hun werk te kunnen doen, velen zelfs meer dan dat. Er zijn er zelfs die meerdere buitenlandse talen kennen, zoals Duits, Japans of Chinees.
Bekijken
[bewerken]- Bangkok
- Ayutthaya
- Wat Phra That Doi Suthep
- Phuket
Doen
[bewerken]Kopen
[bewerken]Kopen
[bewerken]In Thailand is de Thaise baht het wettelijke betaalmiddel. Er gaan 100 satang in 1 baht.
In januari 2012 ging er zo'n 40 baht in 1 euro. Check de website voor de meest recente wisselkoers (let op: als op deze website een wisselkoers van 40 baht per euro staat, krijg je bij de bank maar 39 baht voor je euro, kortom ongeveer 1 baht minder).
Er zijn munten van 25 en 50 satang en van 1, 2, 5 en 10 baht. De muntjes van 2 baht kom je minder vaak tegen, bovendien is het verwarrend dat er 2 versies van bestaan: een zilverkleurige die gemakkelijk met de 1 baht munt kan worden verwisseld en de geel koperen versie die deze verwisseling moet voorkomen. De muntjes van 25 en 50 satang zal je waarschijnlijk alleen in supermarkten als wisselgeld krijgen. Er zijn biljetten van 20, 50, 100, 500 en 1000 baht.
Let op: bankbiljetten van 1000 baht worden wel vervalst. In de praktijk zal het wel meevallen, want je zult het biljet nooit als wisselgeld krijgen, omdat er geen grotere biljetten zijn dan 1000 baht. Uit ATM's krijg je geld dat door de betreffende bank is gecontroleerd, en kan dus eigenlijk alleen maar OK zijn; bewaar voor alle zekerheid het bonnetje waarmee je een stapeltje duizendjes hebt verkregen. Wees wel wantrouwend als iemand je vraagt jouw kleinere biljetjes te wisselen voor zijn/haar duizendje. De Bank of Thailand waarschuwt voor vervalsingen en heeft op haar website informatie over hoe een echt biljet te herkennen.
De handigste biljetten zijn die van 20 en 100 baht. Wisselgeld lijkt schaars in het land of men (taxichauffeurs!) doet alsof men het niet heeft. Zorg dus dat je zoveel mogelijk van deze briefjes hebt om gedoe te voorkomen. Om deze biljetten in handen te krijgen, moet je even opletten of ergens veel met briefjes van 100 wordt betaald; is dat het geval, betaal dan met een briefje van 1000 (bij tankstations betalen veel motorrijders met een briefje van 100 en ook bij food courts waar je bonnen moet kopen, wordt vaak een boekje van 100 baht gekocht en met een briefje van 100 betaald).
PIN-automaten (ATM) staan inmiddels overal waar toeristen komen en in de grotere steden en dorpen. Elk bankfiliaal heeft er minstens één. In grote winkelcentra vind je vaak een hele rij ATM's van verschillende banken. Kijk in een willekeurige straat om je heen en zie je een 7-eleven logo dan is het zo goed als zeker dat daar ook een ATM is. Ze zijn bijna allemaal aangesloten op het internationale netwerk (let op de logo's waarmee wordt aangegeven welke kaarten worden geaccepteerd; voor Nederlandse PIN-pasjes is vooral het Maestro-logo van toepassing). Houd er wel rekening mee dat er per transactie 200-220 baht in rekening wordt gebracht; neem dus geen kleine bedragen op. Verder is het maximumbedrag (incl. de 200-220 baht kosten) dat kan worden opgenomen, de tegenwaarde in baht van 500 euro, ook als het maximum per dag dat met de Nederlandse bank is overeengekomen hoger is. Die tegenwaarde van 500 euro zul je in de praktijk nooit uit een ATM kunnen halen, omdat de meeste banken een maximum van 12.000 baht afgeven (en zo vaker het bedrag van 200-220 baht incasseren). Met een creditcard kun je wel meer geld uit een ATM halen, met een maximum van 25.000 baht. Dit maximum is er vanwege de afmetingen van het uitgiftevak van de automaat.
Sommige van de kleinere eilanden of eilanden waar toerisme pas recent is begonnen, hebben nog geen PIN-automaten. Als er op een bestemming geen PIN-automaten zijn, zal dat in het betreffende artikel worden vermeld.
Let op: Op de luchthavens van Bangkok zijn er alleen PIN-automaten van de SCB (Siam Commercial Bank) en TMB (Thai Military Bank), en die geven een slechte koers (zo'n 4% slechter dan buiten deze luchthavens), waarbij de TMB ook elders in Thailand deze slechte koersen toepast. TMB PIN-automaten kun je dus beter altijd mijden. Als het enigszins kan, probeer wat Thaise baht bij je te hebben als je aankomt op een Bangkokse luchthaven (niet in Nederland wisselen, die koers is nog veel slechter).
In tegenstelling tot een aantal omringende landen (Cambodja, Laos, Vietnam) wordt in Thailand buitenlandse valuta als dollars of euro's niet als betaalmiddel geaccepteerd in winkels en hotels. Wel kun je deze vaak in hotels wisselen, maar ga ervan uit dat ze daar een zware commissie in rekening brengen. Dus cash wissel je het beste bij de reguliere banken.
Verder worden de bekende kredietkaarten ruimschoots geaccepteerd in de winkelcentra, restaurants en veel van de grotere hotels.
Kosten
[bewerken]In een woord, Thailand is goedkoop, en je krijgt waar voor je geld, hoewel de baht sinds 2005 aan een gestage opmars bezig is (zelfs ten opzichte van de euro!) waardoor het wel allemaal iets duurder lijkt te worden. Maar je hoeft je niets te ontzeggen als je er bent en er is voldoende concurrentie om prijzen schappelijk te houden. Voor 800 baht kun je een goedkope kamer en drie maaltijden kopen, waarmee je geld overhoudt voor transport en attracties. Verdubbel het bedrag en je hebt een driesterrenhotel te pakken, en voor 4000 baht leef je als een vorst. Bangkok, Ko Samui en Phuket zijn wat duurder, maar het noorden en zeker het noordoosten zijn weer veel goedkoper.
Hier een paar indicaties (februari 2007):
- Lunch: Op de markt: 30 baht, Thais restaurant: 60 baht, Buitenlands restaurant: 150 baht
- Overnachten: Guesthouses vanaf 150 baht met ventilator en koud water tot 2000 baht voor eigen bungalow met airco en warm water aan het strand. Hotels vanaf 300 baht tot 1200 baht per nacht.
- Water in supermarkt: 5-10 baht per liter
- Bier in café: Chang (330 ml) 30 baht; Heineken (666 ml) 100 baht
Wat te kopen
[bewerken]Thailand is een paradijs voor de winkelaar en veel bezoekers, met name in Bangkok besteden meer tijd (en geld!) in de verschillende winkelcentra dan vooraf waarschijnlijk gepland. Vooral kleding is een aanrader, maar ook de goedkope of de dure Thaise zijde en de verschillende ambachtelijke spulletjes zijn de moeite waard. Elektronica is ook overal verkrijgbaar, maar de prijzen liggen hoger dan in Singapore, Hong Kong en Kuala Lumpur.
Een Thaise specialiteit zijn de avondmarkten die je in praktisch iedere stad aantreft. De meest bekende zijn de Suan Lum Night Bazaar in Bangkok en de Night Bazaar in Chiang Mai. Hier staan echt duizenden stalletjes met meer waren dan je kunt bedenken. Ook zijn er op de avondmarkten altijd vele eetkraampjes aanwezig.
Eten
[bewerken]Het eten alleen al is genoeg reden om naar Thailand af te reizen. Curries, fruit shakes, wokgerechten, verse vis – en da's pas het begin. Eten in Thailand kan heel goedkoop zijn, en vanaf 20 baht vind je een heerlijke phat thai (thaise gebakken noedels) gemaakt bij stalletje langs de weg, maar ook kun je je voor 4000 baht per persoon te buiten gaan in een van de vijfsterrenrestaurants in Bangkok.
Aangezien de meeste reizigers meer in de buurt van de eerste variant blijven dan de tweede is het goede nieuws dat eten langs de kant van de weg in het algemeen een veilige optie is. Er is meer kans dat je te veel eet, of het te heet vindt, dan dat het eten bedorven is, en je er ziek van wordt. Stelregel: eten er meer mensen, zie je geen (of niet te veel) vliegen in de buurt van het eten, dan kun je aanschuiven. Dus eigenlijk zijn die straatstalletjes een prima en veilige optie, want je kunt precies zien wat er gebeurt in de keuken.
Thaise gerechten zijn voornamelijk gebaseerd op rijst en is vaak behoorlijk pittig. Fruit is vooral in trek als nagerecht voor de Thai; dan eten ze bijvoorbeeld kokosnoten, bananen, mango's en papaja's.
Etiquette
[bewerken]Thais eten wordt meestal met een vork en een lepel gegeten. Hou de lepel in je rechterhand en gebruik die om te eten. De vork is er om eten op je lepel te schuiven. Stokjes krijg je alleen bij noedelsoep en Chinese gerechten.
Thais eten is gemaakt om gedeeld te worden. Iedereen krijgt zijn eigen bord met rijst en een soepkom, en alle gerechten staan midden op de tafel en iedereen neemt ervan wat ze willen. Net als in sommige westerse landen is er enige gêne als het op het laatste stukje aankomt en in Thailand wordt het gezien als een voorbode van pech. Om hun eigen pech te bezweren maken mensen dan een wens. Een populaire wens is die vaak wordt uitgesproken is: "Dat ik een heel knappe vriend(in) mag krijgen!".
Thaise keuken
[bewerken]De belangrijkste kenmerken van de Thaise keuken zijn de sterke smaken, met name veroorzaakt door limoensap, citroengras, citrus en verse koriander. De combinatie van deze ingrediënten maakt de aparte smaak van Thais eten. Daarnaast heeft Thais eten de reputatie pittig (lees: heet) te zijn dankzij het gebruik van de vele torpedo-vormige pepers, genaamd phrik khii nuu (พริกขี้หนู, lett. "muizenpoepchillies"). De heetste gerechten zijn, misschien gek genoeg, de soepen en de salades. Waarbij de curries ook als soep worden aangemerkt. Is de tong nog niet gewend aan hete gekruide gerechten, blijf dan voorlopig uit de buurt van Spicy Papaja Salade of Tom Yam. De Thais weten dat westerlingen hier meestal minder goed tegen kunnen en vragen vaak of je het heet (เผ็ด phet) wilt; antwoord "ja" op eigen risico!
Thaise gerechten kunnen grofweg worden onderverdeeld in centraal Thais eten (Bangkok en omgeving), noordelijk Thais eten (uit de regio noord rondom Chiang Mai, met Birmese en Chinese invloeden), Isan eten (van de Isan regio tegen Laos aan) en zuidelijk Thais eten (met zware invloeden uit Maleisië).
De hiernavolgende lijst beschrijft een aantal van de bekendere gerechten. Zie Isan voor gerechten uit Isan, omdat deze gerechten, vanwege hun lage prijs, door het hele land verkrijgbaar zijn.
Rijst
Het Thaise basisingrediënt is rijst (ข้าว khao). Dit wordt helemaal duidelijk als je weet dat een maaltijd nuttigen in het Thais, kin khao, letterlijk betekent "rijst eten".
- Khao suai (ข้าวสวย) of "mooie rijst" is de kruidige witte jasmijnrijst die bij iedere maaltijd wordt geserveerd.
- Khao phat (ข้าวผัด) is simpele gebakken rijst, meestal met wat varkensvlees (muu) of kip (kai) erdoorheen geroerd.
- Khao tom (ข้าวต้ม) is een zoute en waterige rijstepap met toebehoren, vooral als ontbijt populair.
- Khao nio (ข้าวเหนียว) or "kleefrijst (sticky rice lees je overal) is rijst met gluten – gewoonlijk droog gegeten, met de hand met gegrild vlees, maar ook als toetje met mango.
Noedels
Thais zijn ook gek op noedels. De meest voorkomende noedels zijn rijstnoedels in de volgende maten: engelenhaar (เส้นหมี่ sen mii), dun (เส้นเล็ก sen lek), groot (เส้นใหญ่ sen yai) en reusachtig (ก๋วยเตี๋ยว kuay tio), maar eiernoedels (บะหมี่ ba mii), Chinese gevulde wontonravioli (เกี๊ยว kio) en glas-noedels gemaakt van bonen (วุ้นเส้น wun sen) zijn ook populair.
In tegenstelling tot andere Thaise gerechten worden noedels vaak met stokjes gegeten. Ook krijg je er meestal een rekje bij met vier bakjes erin, met gedroogde rode pepers, vissaus, azijn en suiker waarmee je de noedels verder op smaak kunt brengen.
- Phat thai (ผัดไทย), letterlijk "gebakken Thai", is een gerecht van dunne rijst noedels, gebakken in een tamarinde-saus. Overal te krijgen, goedkoop, en, meestal, chili-vrij!
- Ba mii muu daeng (บะหมี่หมูเเดง) zijn eiernoedels met plakjes BBQ-varken op zijn Chinees.
- Kuai tio ruea (ก๋วยเตี๋ยวเรือ) is een rijstsoep met een stevige varkensbloedbouillon en keur aan ingewanden. Moet je even aan wennen, maar is redelijk verslavend.
Soep en curry
Het verschil tussen soep (ต้ม tom, letterlijk gewoon: gekookt) en curry (เเกง kaeng) is wat onduidelijk. Veel gerechten die de Thai curry noemen zouden in India als soep door het leven gaan. Een bord met rijst een paar scheppen van een gebakken curry erop, ook wel bekend als khao kaeng (ข้าวเเกง), is een populair gerecht als je alleen eet.
- Tom yam kung (ต้มยำกุ้ง) is het schoolvoorbeeld van een Thais gerecht, een soep met garnalen, citroengras en galangal. De echte is vrij pittig, maar op verzoek worden ze wel milder geserveerd.
- Tom kha kai (ต้มข่าไก่) is de Thaise versie van kippensoep in een rijke galangal-gekruide kokosnoot bouillon, met paddenstoelen en niet weinig chili-pepers.
- Kaeng daeng (เเกงเเดง, "rode curry") en kaeng phet (เเกงเผ็ด, "hete curry") zijn hetzelfde gerecht, en, zoals je waarschijnlijk al had geraden, kunnen ze behoorlijk heet zijn. Speciaal rode curry met gebraden eend (kaeng pet yaang เเกงเป็ดย่าง) is een veel gegeten gerecht.
- Kaeng khio-waan (เเกงเขียวหวาน), zoete groene curry, is een op kokosnoten-basis gemaakte curry met sterke accenten citroengras en kaffir-limoen. Milder dan de rode variëteit maar nog steeds lekker pittig.
- Kaeng som (เเกงส้ม), oranje curry, is meer een soort tamarindesoep dan curry, gewoonlijk geserveerd met stukken kruiden-omelette erin.
Hoofdgerechten
Thais willen hun hoofdgerecht het liefst gebakken (ทอด thot of ผัด phat) hebben of eventueel gegrild (yaang ย่าง). Vis, in het bijzonder, wordt vaak gefrituurd totdat het visvlees bruin en knapperig is.
- Ka-phrao kai (กะเพราไก่), letterlijk "basilicumkip" is een eenvoudig maar intens geurig wokgerecht gemaakt van peperige, heilige basilicumbladeren, chilipeper en kip.
Salades
De enige overeenkomst tussen een westerse en een Thaise salade (ยำ yam) is het gebruik van rauwe groenten. De Thai gebruiken voor dressing (altijd) vissaus, limoen en chili-peper en het resultaat is 9 van de 10 keer erg pittig.
- Yam ponlamai (ยำผลไม้) is een Thaise fruitsalade, hetgeen betekent dat in plaats van vruchten uit blik er vers fruit wordt gebruikt met scheutjes vissaus en chilipepers erover.
- Yam som-o (ยำส้มโอ) is een ongewone salade gemaakt van pomelo (een soort van grapefruit) en wat er verder voorhanden is, dus ook vaak met kip en/of gedroogde garnaaltjes.
- Yam wunsen (ยำวุ้นเส้น) is misschien de meest voorkomende yam, met glasnoedels en garnalen.
Desserts
Thais eten meestal geen toetje in de westerse betekenis. In de wat chiquere restaurants kun je misschien wel wat vers fruit (ผลไม้ ponlamai) krijgen, maar, wees gerust, de Thai houden echt wel van zoetigheid.
- Khanom (ขนม) beschrijft een grote hoeveelheid koekjes, biscuits, chips en andere tussendoortjes. Op ieder kantoor zie je er stapels van liggen na de lunch. Een veel voorkomende variëteit heet khanom khrok (ขนมครก) en verdient een beschrijving: het zijn kleine ronde pannenkoekjes van kokosnoot en rijst die vers gebakken worden langs de kant van de weg.
- Khao nio ma-muang (ข้าวเหนียวมะม่วง) betekent "kleefrijst met mango", en dat krijg je dan ook, met een beetje kokosmelk eroverheen gegoten. Heerlijk en vooral vullend!
- Waan yen (หวานเย็น), letterlijk "zoet koud", bestaat uit vele ingrediënten naar keuze (inclusief dingen als maïs en bonen) overgoten met siroop, kokosnootroom en een berg ijs. Uitstekend op een hete namiddag of na een (iets te) hete curry.
- Sta niet vreemd te kijken als Thais sandwiches met bolletjes ijs bestellen. Dit is een populaire lunchmaaltijd, met name van kraampjes op straat.
Vegetarisch eten
[bewerken]Vegetariërs zullen weinig problemen ondervinden bij het vinden van geschikte maaltijden, met een belangrijke uitzondering: vissaus (น้ำปลา naam plaa) is voor de Thaise keuken, wat sojasaus is voor de Chinese of Indonesische keuken. Het is een echte uitdaging om soepen, curry's of wokgerechten te vinden waar geen vissaus inzit.
Dat wetende, Thailand is een Boeddhistisch land, en vegetarisme is een bekend concept, zeker voor de Chinese Thai die veelal alleen maar vegetarisch eten tijdens de verschillende feestweken). Tofu is een traditioneel Thais ingrediënt en de Thai zijn niet bang om het te gebruiken in de daar wat minder gangbare gerechten als omeletten, stokbroodjes, of burrito's. Aangezien de meeste Thaise gerechten pas worden gemaakt nadat ze besteld zijn is het makkelijk (even afgezien van de taalbarrière) om te vragen naar een speciale bereidingswijze zonder vis(saus). Verder vind je in plaatsen als Bangkok en Chiang Mai uitstekende vegetarische en zelfs veganistische restaurants, maar daarbuiten heb je kans dat jouw idee van vegetarisch afwijkt van die van de kok.
Een paar sleutelwoorden voor vegetariërs:
- phom kin je (m) / di-chan kin je (f) ผม(ดิฉัน)กินเจ "Ik eet alleen vegetarisch eten"
- karunaa mai sai naam plaa กรุณาไม่ใส่น้ำปลา "Gebruik alsjeblieft geen vissaus"
Restaurantketens
[bewerken]Thailand heeft een groot aantal lokale restaurantketens die min of meer hetzelfde aanbieden als de stalletjes die je langs de straten ziet, maar met als misschien wel de belangrijkste toegevoegde waarde de airconditioning, gedrukte menu's (in het Engels) en wat zichtbare hygiëne. Alle ketens zijn met name te vinden in Bangkok en omstreken maar ook in de toeristencentra.
- MK en Coca zijn bijna inwisselbare ketens die gespecialiseerd zijn in wat de Thai suki noemen, vergelijkbaar met een Chinese fondue. Midden op de tafel staat een ketel met heet water en je koopt voor tussen de 10 en 30 baht per persoon ingrediënten waarmee je je eigen soep maakt. Hoe langer je blijft zitten, hoe beter de soep zal smaken, en hoe meer mensen, des te meer plezier je hebt.
- S&P zijn bakkerijfilialen, met een café en een restaurant in een. Hun menu's zijn uitgebreider dan je misschien zou verwachten. Het heeft alle bekende Thaise gerechten en dan nog een paar meer, en de meeste zijn goed. De porties zijn niet echt groot, de prijzen liggen tussen de 50-100 baht.
- Yum Saap (borden in Thai; zoek het logo met de grote gele glimlach) staat bekend om hun Thaise salades (yam), maar ook hier de andere gebruikelijke gerechten. Niet duur met hoofdgerecht van rond de 50 baht.
- Kuaitio Ruea (uithangborden in Thai; zoek het logo met de hongerige rat) verkoopt spotgoedkope noedels beginnend bij 25 baht. De porties zijn niet al te groot, maar voor die prijs kun je er wel twee bestellen! Geen mededogen met de westerse toerist als het gaat om menu's en smaak. Dus wijs op de foto's aan wat je hebben wilt, maar pas op wellicht op voor de hete soepen.
- Fuji en Zen gespecialiseerd in verrassend smakelijk Japans eten tegen lage prijzen (tenminste vergeleken met de Japanse restaurants die je elders ziet) rijst/noedels-hoofdgerecht kost minder dan 100 baht en voor ongeveer 500 baht kun je je buikje rond eten met sushi.
En natuurlijk, je vindt ook de gebruikelijke McDonald’s, KFC, Pizza Hut, Starbucks enzovoort als het moet. Als je dan toch naar McDonald’s gaat, probeer dan op zijn minst de aparte on-Mac-achtige gefrituurde kip met McSomTam (groene papajasalade). En als je trek hebt in Amerikaanse pizza, probeer de alomtegenwoordige The Pizza Company, die goedkoper is en misschien wel lekkerder dan de bekende ketens uit het westen. Voor de echte Italiaanse pizza is een bezoek aan een van de talrijke Italiaanse restaurants aan te bevelen.
Uitgaan
[bewerken]Kraanwater is meestal niet drinkbaar in Thailand. Water in flessen (น้ำเปล่า naam plao) is goedkoop en overal verkrijgbaar voor 5-10 baht per fles, en drinkwater geserveerd in restaurants is altijd op zijn minst eerste gekookt (น้ำต้ม naam tom). IJsblokjes (น้ำแข็ง naam khaeng letterlijk: “hard water”) komen in Thailand gewoonlijk rechtstreeks van de fabriek en is veilig. Alleen als je met hand gehakt ijs geserveerd krijgt moet je je zorgen maken en je drankje terugsturen of laten staan.
Koude drankjes
[bewerken]Kokosnootmelk (น้ำมะพร้าว naam ma-phrao), gekoeld en gedronken rechtstreeks uit de verse kokosnoot is een goedkope en gezonde manier om af te koelen – verkrijgbaar in restaurants en bij speciale fruitstalletjes langs de weg voor 20 baht.
Fruitsapjes, shakes, en milkshakes in allerlei soorten en maten zijn gewild bij zowel de Thai als bij de toeristen. De meeste cafés en restaurants vragen 20-40 baht, maar een fles vers geperste Thaise zoete jus d'orange (น้ำส้ม naam som) – echt diep oranje van kleur! - wordt op straat of op markten voor 20 baht verkocht. Thais voegen vaak zout toe aan hun fruit, een aparte smaak, maar misschien wen je er aan.
Thee en koffie
[bewerken]Een van de karakteristieke drankjes in Thailand is Thai ijsthee (ชาเย็น chaa yen, lett. "koude thee"). Meteen herkenbaar aan zijn helle oranje kleur die te danken is aan gemalen tamarindezaadjes (of, vandaag de dag, kunstmatige kleurstoffen) die worden gebruikt tijdens het maken. IJsthee is altijd erg sterk en erg zoet, en meestal geserveerd met een scheutje gecondenseerde melk; vraag om chaa dam yen als je geen melk wilt.
Naam chaa en chaa jiin zijn slappe en sterke Chinese thee, vaak gratis geserveerd in restaurants. Westerse zwarte thee heet chaa ron (ชาร้อน). Koffie (กาแฟ kaafae) is ook overal verkrijgbaar, en wordt gewoonlijk gedronken met gecondenseerde melk en heel veel suiker. Vraag om kaafae thung voor filterkoffie in plaats van oploskoffie.
Het Starbucks-fenomeen is ook in Thailand geland, maar momenteel hebben de Thaise concurrenten daarvan Black Canyon Coffee en S&P de overhand op die markt. Hier moet je zijn als je een triple-moccha met warme melk en een scheutje hazelnootsiroop wilt drinken er daar 100+ baht aan wilt uitgeven.
Energiedrankjes
[bewerken]Thailand is de bron van energiedrankjes als Red Bull – een in licentie gemaakt en hernoemde versie van de originele Thaise Krathing Daeng (กระทิงแดง, "Red Bull"), inclusief het bekende logo van de twee op elkaar afstormende stieren.
De Thaise versie echter is stroperig zoet, zonder prik, en zit in een medicinaal uitziend bruin flesje omdat het bedoeld is de werkende klasse (buschauffeurs, bouwvakkers) en niet voor trendy disco-dansers in de avonduren. Krathing Daeng en de vele concurrenten (zoals M150, Shark, .357 en de “originele” Karabao Daeng, "Red Buffalo") zijn verkrijgbaar in iedere supermarkt voor 10-14 baht per flesje. Heel af en toe zie je ook de uit Europa geïmporteerde variant voor 5 keer de prijs.
Alcohol
[bewerken]Het drinken van alcohol in Thailand is, zeker als je van westerse merken houdt, relatief een dure aangelegenheid, maar nog steeds betaalbaar naar Westerse maatstaven.
Whisky
[bewerken]Met de onterecht zo genoemde Thaise whisky (lao) wordt een aanbod van gedestilleerde rijst-likeuren bedoeld waarvan de bekendste het beruchte merk Mae Khong ("Mekong") is en de concurrent Saeng Som. De enige overeenkomst met whisky is de bruine kleur en het hoge alcoholpercentage, en misschien de geur van nagellak-remover. Verder is het helemaal geen slechte smakende rum-achtige drank die met cola of tonic makkelijk wegdrinkt. Het is in ieder geval de goedkoopste manier om aangeschoten te raken, want in de supermarkt kost een kleine fles (25 cl) ca. 50 baht.
Verder zie je cafés en restaurants ook vaak een Thais stel, of een groepje vrienden een fles (70 of 100 cl) bestellen met een emmertje ijs en een of meer mixdrankjes. Afhankelijk van het restaurant kun je het ongedronken deel weer inleveren of krijg je die mee. Een merk als “100 Pipers” is erg populair en kost in een restaurant tussen de 450 en 750 baht.
Op het platteland wordt in veel dorpen nog hun eigen maneschijn (lao thuean) gedestilleerd, hetgeen officieel verboden is, maar waar weinig mensen zich iets van aan trekken. Helemaal bij de bergvolkeren in het noorden is dit gebruikelijk en bestaat de kans dat je een slok krijg aangeboden. Weigeren is dan onbeleefd.
Bier
[bewerken]Bier (เบียร์ bia) is een beetje een luxe drankje in Thailand, en de prijs ligt tussen de 50-100 baht in de meeste kroegen en restaurants. Lange tijd was Singha (uitgesproken als Sing) het enige lokale bier, maar tegenwoordig doet ook het goedkopere en sterkere Chang (uitgesproken als tsjaang) het goed. Twee luxe bieren, Heineken en Tiger zijn ook overal verkrijgbaar, en, in mindere mate, ook merken als Kloster en Leo hebben een bepaalde populariteit bereikt. Sinds de winter van 2007 is San Miguel druk doende om marktaandeel te veroveren met hun normale bier maar vooral met een light-versie ervan. De Thais zelf houden van iets sterkere bieren (rond 6%), omdat, zeker in het hete seizoen, het de bedoeling is het met ijsblokjes te drinken. Het klinkt misschien raar, maar na een paar weken in de hitte in mei is de kans groot dat je er zelf om gaat vragen.
Geïmporteerde drankjes
[bewerken]Geïmporteerde dranken en wijn en bier zijn overal te koop maar belachelijk hoog geprijsd voor de gemiddelde Thai. Een westers sterk drankje kost minstens 100 baht en een glas wijn minstens 90 baht, dankzij een onuitlegbare importbelasting hierop van 340%. Pas dus op, met name in sommige go-go-bars. Het is goed mogelijk dat de inhoud van de fles Jack Daniel's iets anders is dan dat er op staat.
Uitgaan
[bewerken]Bangkok, Chiang Mai en de toeristencentra kennen een nachtleven dat niet onder doet voor de gemiddelde Europese stad, met bioscopen, bowling- of kartbanen en vele discotheken.
Erg populair bij de Thai zelf is de karaokebar. Een woord van waarschuwing is hier op zijn plaats. Sommige van de karaokebars houden er een geheime agenda op na. Meisjes worden op (groepen) mannen afgestuurd voor een praatje en een drankje. De drankjes zijn voor Thaise begrippen bespottelijk duur en de betaling ervan kan op harde wijze worden afgedwongen.
Afgezien hiervan kenmerkt het nachtleven zich als uitbundig, veilig en gezellig. De Thai zelf hebben een aanstekelijk plezier als er kan worden gedronken en gedanst.
Overnachten
[bewerken]Thailand heeft accommodatie voor iedere beurs. In Bangkok kun je terecht vanaf 120 baht per nacht in de buurt van Ko San Road, tot tienduizenden baht per nacht in beroemde hotels als het Oriental die aan de rivier staan.
Alle toeristencentra zullen hetzelfde gevarieerde aanbod hebben.
Maar ook in de steden en dorpen waar de toeristen nog niet in groten getale op af komen, zal er een ruim aanbod Guesthouses en hotels beschikbaar zijn, met als belangrijkste verschil dat de goedkope gelegenheden van betere kwaliteit zijn en dat de eventuele drie- en viersterrenaccommodaties rond de 800 baht per nacht kosten.
Reserveren is meestal niet nodig. Er is in iedere stad altijd wel een slaapplaats te vinden. Wel moet er rekening worden gehouden met de verschillende Thaise feestdagen, of eigenlijk feestweken, gedurende welke dagen de Thai zelf het land doorreizen en verblijf nodig hebben.
Voordeel van niet reserveren is dat je de kamers eerst kunt bekijken en dat er ook kan worden onderhandeld over de prijs. Zeker in het laagseizoen kan er soms wel 50% van de prijs af.
Indicatie van de prijzen is:
- Budget: 150 tot 1000 baht; dit zijn Guesthouses en eenvoudige hotels, van gedeelde badkamers tot en met kamers met airco, badkamer en een groot zwembad in de tuin. Ook in Bangkok heb je in deze prijsklasse een uitgebreide keuze. Buiten Bangkok vallen in veel plaatsen alle hotels in deze prijsklasse. Qua sterrenniveau kun je buiten Bangkok best aan 4 sterren komen in deze prijsklasse.
- Gemiddeld: 1000 - 4000 baht; dit zijn luxueuzere guesthouses en middenklasse hotels, van simpele schone kamers tot soms wel vijfsterren-luxe. Zelfs in het relatief dure Bangkok zijn er vijfsterrenhotels in deze prijsklasse. Buiten Bangkok vind je in deze prijsklasse eigenlijk alleen vier- en vijfsterrenhotels. Ook "Boutique Hotels" vallen meestal in deze prijsklasse.
- Duur: 4000+ baht; 4 en 5 sterren de luxe met zwembad, minibar, satelliet-tv, airconditioning enz. Grote luxe hotelpaleizen, heel exclusieve Boutique Hotels, "Best Hotels of the World", je vindt ze allemaal in deze prijsklasse, wat overigens veel goedkoper is dan elders op de wereld in deze prijsklasse. In Thailand vind je hotels van deze prijsklasse buiten Bangkok vooral in en om Chiang Mai, en enkele andere plaatsen.
Leren
[bewerken]Met name in de toeristencentra zijn er vele mogelijkheden om nieuwe vaardigheden op te doen. Met name in Bangkok, Chiang Mai en op de eilanden zijn veel activiteiten. Cursussen variëren van 1 dag tot een aantal maanden. Kijk bij de gidsen over de verschillende steden voor meer details over de mogelijkheden. Maar een aantal suggesties voor cursussen zijn.
- Koken – leer Thais koken in 1 dag of 1 maand
- Massages – voor de traditionele Thaise massage moet je minstens 3 dagen uittrekken, maar leraar worden kan ook in paar maanden.
- Thaise taal - een populaire reeks leerboekjes is die van Paiboon Publishing, met titels als Thai for beginners, Thai for lovers, Thai for gay tourists, etc, die vaak ook leverbaar zijn met CD's of cassettebandjes. Verder zijn kleine calculator-achtige apparaatjes met de naam Talking Dictionary populair.
- Leraar certificaat in ESL (English as a Second Language) – voor als je les wilt geven in Thailand
- Edelstenen kennis – je kunt ook goed worden opgelicht met edelstenen, maar als je de juiste mensen vindt dan kun je er ook veel over leren
- Meditatie – mediteren is een belangrijk onderdeel van de Boeddhistische leer. In vele kloosters kun je van een paar dagen tot een paar maanden meedraaien en als een monnik of een non leven.
- Thais boksen – niet alleen een gevecht zien, maar het ook zelf eens proberen? Dat kan!
- Duiken - waar water is worden duikcursussen gegeven. De betere plekken in Thailand hiervoor zijn Ko Chang en Ko Tao
Werken
[bewerken]De wetten op het gebied van werken zijn tamelijk strikt in Thailand. De Thaise overheid heeft tal van protectionistische wetten in werking die het voor buitenlanders lastig moeten maken om deel te nemen aan het arbeidsproces en het zakenleven. Werken wordt vrijwel niet toegestaan, maar ook het bezit van een onderneming is aan strenge eisen onderworpen en in veel gevallen mag je maar maximaal een aandeel van 49% hebben.
Voor een backpacker is Thailand in ieder geval niet het uitgelezen land om wat bij te verdienen achter de bar of met druiven plukken, de pakkans en de straffen maken het in ieder geval niet de moeite waard. En ook als entrepreneur moet je dus goed uitzoeken hoe de vork in de steel zit voordat je de zeggenschap kwijt bent.
Natuurlijk zijn er uitzonderingen. Er is wel veel behoefte aan leraren, met name leraren Engels. In de wat grotere steden worden vele cursussen aangeboden die je in 2 à 3 maanden moeten klaarstomen voor deze taak. Verder kun je je relatief makkelijk als freelancer of kunstenaar vestigen, maar dan moet je wel veel van je opdrachten uit het buitenland halen.
Als je echt van plan bent om in Thailand te gaan werken, neem dan contact op met de daarvoor bestemde instanties.
Veiligheid
[bewerken]WAARSCHUWING: In de tekst hieronder wordt verder aangegeven wat de risico's zijn. Raadpleeg hier het actuele reisadvies van het Nederlandse Ministerie van Buitenlandse Zaken. Het actuele reisadvies van het Belgische Ministerie van Buitenlandse Zaken kun je hier raadplegen. Er is ook gedetailleerde info over de veiligheid op deze website van de V.S. |
Er wordt beweerd dat Thailand een van de veiligste landen is om te reizen. Waarschijnlijk klopt dit wel, of je nu in groepjes reist of als vrouw alleen. Kleur of seksualiteit maken ook niet uit. De Thai zijn vriendelijk en verdraagzaam. Maar waar toeristen komen met een goed gevulde portemonnee daar komen ook de slechte gewoonten tevoorschijn. En hoe meer toeristen er zijn hoe groter de kans dat er op je wordt geloerd. Er zijn verschillende trucs in omloop waar je rekening mee moet houden.
- Tempel gesloten. Bij de grootste toeristische trekpleisters (in Bangkok) lopen rond het gebouw altijd nette en vriendelijke heren rond die je komen informeren dat de tempel die je net wil gaan bezoeken momenteel gesloten is. Vaak is de smoes dat op dit uur de Thai zelf aan het bidden of mediteren zijn en dat men enkele uurtjes later maar moet terugkomen. Maar geen nood, deze man heeft een alternatief voor je klaar. Aan een dumpingprijs regelt hij een tuk-tuk voor je die je op sleeptouw neemt en je van hot naar her sleurt. De stop langs een kledingzaak is vaak nog wel de moeite als je net een nieuw kostuum wil kopen. Maar een van de stops is bij een edelstenenwinkel alwaar de reiziger wordt overgehaald om veel geld uit te geven voor stenen die later helemaal niet echt blijken te zijn. Soms zijn in deze winkels ook schijnklanten aanwezig die je vertellen welke goeie zaken ze hier al hebben gedaan. Het klinkt te simpel voor woorden, maar er gaan nogal wat reizigers voor de bijl. Als je veel tijd hebt kan dit soort oplichterij nog een leuke dag opleveren, zolang je je portefeuille maar goed gesloten houdt. Vergeet vooral ook niet dat de bewuste tempel eigenlijk gewoon open is. Negeer die man dus gewoon, loop ook de volgende voorbij die je hetzelfde komt vertellen en geniet van je bezoek aan de tempel.
- De verhuurder van jetski's. Sommige verhuurders proberen de krassen en deukjes op de jetski op de huurder te verhalen. Veelal is de laatste huurder van de dag de pineut. De discussie duurt namelijk in de regel wel een tijdje waardoor de jetski even niet kan worden verhuurd. Vaak zit ook de toeristenpolitie in het complot en zal je aan het eind van de dag wel moeten betalen. Alleen de hoogte van het bedrag is afhankelijk van jouw onderhandelingstechniek.
- De zakkenroller op het station. Overal ter wereld zijn deze lui actief. Daar waar het druk is, is het verstandig om op de spullen te letten.
- De tasjesdieven op de brommer. Ook hier kan het gebeuren dat er een greep wordt gedaan naar een loshangend damestasje. Zorg dus dat, ongeacht de inhoud, je tas kruislings over de schouder hangt, met de tas zelf aan de huizenkant in plaats van de straatkant etc. Eigenlijk het gebruikelijke advies voor alle reizigers.
In noodgevallen kan het raadzaam zijn contact op te nemen met de Engelssprekende toeristenpolitie. Deze is 24/24 bereikbaar op het telefoonnummer 1155 en heeft kantoren in de belangrijkste toeristische centra. De toeristenpolitie heeft voornamelijk een adviserende rol en kan je informeren wat je verder moet doen, maar je kan bij hen geen officiële aangifte doen van een misdrijf. Daarvoor moet je naar het dichtstbijzijnde plaatselijke politiebureau.
Gezondheid
[bewerken]Voorbereiding
[bewerken]Aangezien Thailand een tropisch klimaat kent, is het verstandig om voorafgaand aan de reis op consult te gaan bij een tropendokter. De situatie ter plekke is aan verandering onderhevig. In het algemeen kan wel worden gesteld dat het erg meevalt met het risico op ziekte in Thailand. Voor de meeste gebieden in Thailand zijn geen malariapillen nodig, maar wel is het verstandig om goede anti-muggencrème mee te nemen, met minimaal 40% Deet erin. Je kunt echter in Thailand zelf ook goede babylotion met antimuggenspul erin koppen. Verder zijn er tegenwoordig goede vaccinaties voorhanden tegen de verschillende vormen van hepatitis. Er is jaarlijks in Thailand wel ergens een kleine epidemie hiervan, dus ook deze vaccinatie is aan te raden.
Ziekenhuizen/klinieken
[bewerken]De kwaliteit van de ziekenhuizen is een beetje afhankelijk van de locatie, maar in de grotere plaatsen als Bangkok en Chiang Mai doen ze in kwaliteit niet onder voor wat in de Benelux gebruikelijk is.
Voor de brillendragers kan Thailand een voordelige, maar ook kwalitatief goede bestemming zijn om een ooglaseroperatie te ondergaan. Gevolgd door een vakantie van een paar weken ben je waarschijnlijk goedkoper uit dan in Europa.
Drogisten/apotheken
[bewerken]Deze zijn zeer populair, je vindt ze op bijna net zoveel plaatsen als kruideniers. Je herkent ze aan de Thaise letters ยา, die gewoonlijk in een heel groot formaat aan de gevel staan aangegeven. Je kunt er in het algemeen ook medicijnen krijgen die je in Nederland alleen op recept kunt krijgen. Dat is niet voor niets zo in Nederland! Kijk dus na het kopen van zulke medicijnen de bijsluiter goed na en/of probeer informatie op het internet te vinden.
Luchtverontreiniging
[bewerken]Luchtverontreiniging is vanaf midden februari zeer ernstig in de noordelijke provincies en kan tot in april duren. Het wordt veroorzaakt door de verbranding van landbouwafval (de rijstkorrels hebben ze nodig, de rest wordt verbrand). De hoeveelheid stofdeeltjes groter dan 10 micron stijgt daardoor tot ver boven de 100 (tot wel 250) microgram per kubieke meter. Wie leidt aan aandoeningen van de luchtwegen, kan het noorden dan beter mijden. Jaarlijks sterven er enkele honderden mensen aan de gevolgen van deze luchtverontreiniging! Als je met enige snelheid in een open vervoermiddel (tuk-tuk, bromfiets) rijdt, voel je de stofdeeltjes soms op je gezichtshuid "inslaan".
Respect
[bewerken]De Thai begroeten elkaar niet door de hand te schudden, maar door de eigen twee handen tegen elkaar te houden met de vingers omhoog voor het eigen gezicht. Dit heet een 'Wai'. Hoe hoger de handen voor het gezicht hoe meer respect eruit spreekt. De regels voor het geven van een wai zijn als volgt:
- Een wai wordt gegeven aan een ouder persoon, die deze dan beantwoordt.
- Als mensen aan elkaar worden voorgesteld dan geven ze elkaar een wai.
- Bedienend personeel hoef/mag je geen wai teruggeven.
- Kinderen moet je geen wai geven, want dan leven ze een jaar korter, zo wordt ze verteld.
Met ruim een miljoen toeristen per maand is het onmogelijk om van iedereen te verwachten dat ze alle gebruiken van de Thai zullen overnemen. Zeker omdat de Thai niet snel hun afkeuring zullen uitspreken over afwijkend gedrag. Maar vergeet niet dat de Thai een gezond soort superioriteitsgevoel hebben en met een vorm van minachting en medelijden neerkijken op hen die zich niet weten te gedragen. Bijvoorbeeld:
- Ondanks het warme, soms zelfs bloedhete, weer is strandkleding alleen cool op het strand. Thai zullen er niet snel iets van zeggen, maar je verdient geen respect als je met een open shirt, bikini, blote bast of op blote voeten over straat loopt. Het is eigenlijk het handigst buiten stranden overal zo gekleed te gaan als hierna onder Boeddha beschreven is; je kunt dan altijd tempels bezoeken zonder eerst kleding-maatregelen (sarong omslaan, etc.) te moeten nemen.
- Het hoofd is, volgens de Thai, het meest eerbare deel van het lichaam. Raak nooit mensen bij hun hoofd aan.
- De voeten zijn het minst eerbare deel van het lichaam. Wijs nooit met je voeten naar iets of iemand, of raak mensen niet met je voeten aan. Dit, in combinatie met het vorige punt, maakt impliciet ook duidelijk wat de kick van Thai-boksen is voor de Thai: met de voeten iemand tegen het hoofd schoppen is de ultieme belediging!
- Trek je schoenen uit bij het betreden van tempelgebouwen, paleizen, huizen, maar ook bij sommige winkels of guesthouses.
- Alcohol is overal te krijgen, maar het is niet gebruikelijk het al lopend over straat te drinken.
Boeddha
[bewerken]Ruim 95% van de Thaise bevolking is boeddhistisch. De vele tempels in het land worden dan ook veelvuldig gebruikt door de lokale bevolking.
- Wees zo gekleed dat schouders en knieën bedekt zijn bij het bezoeken van tempels of paleizen (zie ook de afbeelding met wel de strengste aanwijzingen in Thailand die voor deze heiligste tempel gelden).
- Sommige gebouwen en ook heilige bronnen zijn verboden voor vrouwen; dit is duidelijk aangegeven, dus houd je daar dan ook aan.
- Rook niet op een tempelterrein, en al helemaal niet in de gebouwen.
- Trek je schoenen uit bij het betreden van tempelgebouwen.
- De boeddhistische leer stelt dat je iedere dag iets moet geven. En als je niets materieels hebt om te geven, word je verondersteld een glimlach te geven. Thailand wordt dan ook wel het Land van de Glimlach genoemd.
De Koning
[bewerken]Naast Boeddha vereren de Thai hun koning. Koning Bhumibol Adulyadej, die in oktober 2016 is overleden, regeerde alles bij elkaar ruim 70 jaar, waarmee hij de langst zittende monarch ter wereld is geworden.
- In bioscopen wordt voorafgaand aan de hoofdfilm de melodie van de koning gespeeld en een film van de koning getoond. Dit wordt meestal kort op het scherm aangegeven in termen als "Please pay respect to His Majesty". Blijven zitten tijdens dit moment staat gelijk aan heiligschennis.
- Als er een bankbiljet op de grond terechtkomt, stap er dan niet op, want daarmee ga je op het hoofd van de koning staan en dat is respectloos.
- Af en toe (meestal om 08:00 en om 18:00) wordt op straat plotseling het volkslied gespeeld. Meestal wordt dit alleen in het Thai aangekondigd, maar op toeristische plekken ook vaak in het Engels. Alle Thai blijven dan netjes stilstaan. Het is aan te raden om dit ook te doen.
- Het maken van grappen over de koning wordt zeer ernstig opgevat. Hoe ernstig? Hier drie voorbeelden: Begin 2007 is er in Chiang Mai een Zwitser gearresteerd die 5 grote foto's van de koning, die op straat hingen ter ere van diens 60-jarig koningschap, had beklad met verf. De man heeft maanden vastgezeten, is berecht, kreeg een gevangenisstraf van vijfmaal het maximum van 15 jaar tegen zich geëist en opgelegd en kreeg, gelukkig voor hem, gratie van de koning en werd het land uitgezet. Als tweede voorbeeld: een paar maanden later hebben de Thaise autoriteiten YouTube afgesloten voor gebruik in Thailand, omdat er filmpjes op stonden waarin de koning werd beledigd. En ten derde: begin 2008 is er een Thais weblog gesloten omdat daar de vraag werd gesteld of het Thaise publiek wel zo geschokt was door de dood van de zuster van de koning als in de reguliere media wordt/werd beweerd.
Alcohol
[bewerken]De Thai zijn zelf ook niet vies van een drankje, maar er zijn verschillende dagen dat alcohol taboe is. Zowel op de verjaardag van de koning (5 december) als op de grote dag, een dag in mei, dat de Geboorte, de Verlichting als de Dood van Boeddha wordt herdacht, zijn cafés gesloten en zullen veel hotels en restaurants beperkt open zijn of beperkt schenken. Er zijn nog drie andere belangrijke Boeddha dagen, die samenvallen met volle maan, en waarop sommige zaken geen alcohol zullen schenken. Verder is de verkoop van alcohol aan banden gelegd in de zin dat het in winkels alleen verkocht mag worden tussen 11:00 en 14:00 uur en tussen 17:00 en 24:00 uur. Er zijn echter, zeker buiten de toeristencentra, ook restaurants die zich aan deze tijden houden.
Roken
[bewerken]Roken is op veel plaatsen (horeca, winkelcentra, populaire stranden,...) verboden en de Thai houden zich daar ook keurig aan, in tegenstelling tot sommige toeristen. Ook op (delen van) terrassen kan het verboden zijn te roken in de situatie dat je anders niet rookvrij bij de ingang zou kunnen komen. Houd je aan het rookverbod, want niet alleen jij kunt een boete krijgen, maar ook de zaak waar dit gebeurt. Veel Thai roken graag, maar toch zie je dat zelden gebeuren. Dit komt doordat zij het roken voornamelijk in privéomgeving doen en niet in het openbaar. Als enkele Thai wel in het openbaar roken, is dit vaak tijdens het even uitrusten na een klus. Opmerkelijk is het dat je later op de plek waar dat gebeurde, geen peuken op straat aantreft. Peuken die je wel op straat aantreft, zijn vrijwel altijd afkomstig van toeristen.
Uit het reisadvies van het Ministerie van Buitenlandse Zaken: Neem geen elektronische sigaretten en vullingen mee naar Thailand. E-sigaretten kunnen op het vliegveld in beslag worden genomen. Je loopt het risico om een hoge boete te krijgen of een gevangenisstraf van maximaal 10 jaar.
Engels spreken
[bewerken]Zoals eerder gezegd kunt u in Thailand over het algemeen prima overweg met het Engels. Veel Thai vinden het echter vrij lastig om twee medeklinkers na elkaar uit te spreken. Hierdoor klinkt "twenty" (twintig) als teh-wen-ty en dat klinkt dan al snel als seh-ven-ty (wat zeventig betekent). Ook klinkt fifty nog wel eens als bib-tie. Verder zijn er problemen met de uitspraak van de L en de R. Het is zeer onbeleefd om hier verder grappen over te maken, aangezien de meeste westerlingen nog minder met het Thais overweg kunnen.
Contact
[bewerken]Telefoon in Thailand
[bewerken]Bangkok heeft telefoonnummers met netnummer 02, gevolgd door 7-cijferige abonneenummers (meestal genoteerd in het formaat 02 - 123 4567 dus resp. 2, 3 en 4 cijfers). De overige gebieden hebben 3-cijferige netnummers en 6-cijferige abonneenummers (meestal genoteerd in het formaat 012 - 345 678, dus 3 maal 3 cijfers). Alle mobiele nummers beginnen met 08, maar de complete nummers worden gewoonlijk genoteerd in het formaat 081 - 234 5678, dus 3, 3 en 4 cijfers.
Belangrijk is het te weten dat je bij het abonneenummer altijd ook het netnummer moet gebruiken, ook al ben je in de betreffende plaats. Hierdoor kunnen abonneenummers ook met een nul beginnen en zijn er meer nummers beschikbaar bij een netnummer.
GSM
[bewerken]Het kan de moeite waard zijn om een SIM-lock-vrije gsm mee te nemen en daar een Thaise telefoonkaart te kopen. Als je gsm niet SIM-lock-vrij is, koop je voor minder dan 500 baht al een toestel. En voor minder dan 1000 baht koop je zelfs een Dual SIM toestel; dan hoef je maar 1 toestel bij je te hebben met je Nederlandse SIM-kaart en de Thaise. Sms'jes uit Nederland ontvang je dan op hetzelfde toestel als waarmee je in Thailand belt. Er zijn verschillende gsm-providers in Thailand actief: AIS, DTAC, TrueMove, 1-2-Call. En bij iedere supermarkt en elektronicawinkel kun je prepaid kaarten kopen voor een van deze merken. Je moet eerst een starters-kit aanschaffen die meestal tussen de 100 en 300 baht kost, waarmee je een nummer en soms ook een klein beltegoed krijgt. Er zit zogenaamd een Engelstalige handleiding bij zo'n starterskit, maar dat is in al zijn simpelheid nog te ingewikkeld, dus het is verstandig zo'n kit bij iemand te kopen die ook een beetje Engels spreekt en hem te vragen je te helpen om het nummer te activeren.
Afhankelijk van de provider en van je instellingskeuzes kun je dan binnen Thailand bellen vanaf 1 baht per gesprek tot 1 baht per minuut. SMS'en naar het buitenland kost 9 baht per sms, en naar Thaise nummers 3 baht per stuk.
Internet
[bewerken]In praktisch heel Thailand zijn internetcafés te vinden. Dit komt doordat een computer met internet voor veel Thais te duur is om privé over te beschikken. Tarieven variëren van 10 tot 180 baht per uur. De tarieven zeggen niets over de kwaliteit van de verbinding, maar meer iets over de concurrentie in de plaats van bestemming. Als je iets moet gaan printen, vraag dan eerst even of er wel een printer is die het doet, want vaak blijkt die niet te werken. Ook de meeste hotels en guesthouses hebben wel 1 of 2 pc's staan waarmee je het Internet op kunt, en is er draadloos internet (wifi) beschikbaar. Gewoonlijk is de service voor hotelgasten gratis.
Let op! Als je gebruikmaakt van een pc in een internetcafé of hotel, is de kans best groot dat deze besmet is met één of meer virussen. Dat hoeft geen probleem te zijn, maar je geheugenkaartje of USB-stick raakt er zo mee besmet, en dan is later je eigen pc in gevaar. Als je met een geheugenkaartje van het type SD of SDHC naar een internetcafé of foto-afdrukservice gaat, plaats dan eerst het beveiligings-schuifje in de "Lock" positie. Het kaartje moet in die Lock-toestand verwerkt kunnen worden, en als dit niet het geval is, zou de betreffende computer met een virus besmet kunnen zijn. Sta nooit toe dit te veranderen (behulpzame medewerkers willen dit wel doen als ze zien dat je een probleem hebt, maar kennen het risico onvoldoende).
Landen in Azië | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
Bestemmingen | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|