Spanje

Uit Wikivoyage
Spanje

COVID-19 Klik hier om te zien of er nog beperkende maatregel zijn voor het land van bestemming

Voor het grootste deel van het land geldt een zeker veiligheidsrisico
Voor het grootste deel van het land geldt een zeker veiligheidsrisico
WAARSCHUWING: Door de uitbraak van het nieuwe type coronavirus zijn de adviezen van overheden aangepast. Voor Spanje geldt sinds 12 maart 2020 het volgende reisadvies.Voor Spanje als geheel is de code "geel" van kracht: er zijn veiligheidsrisico's. Voor de regio Madrid en een deel van Baskenland is de code "oranje" van kracht: alle niet strikt noodzakelijke reizen worden afgeraden. In Catalonië zijn 4 gemeenten (Igualada, Vilanova del Cami, Odena en Santa Margarida de Montbui) van de buitenwereld afgesloten. Voor die gemeenten geldt: code ‘rood’. Raadpleeg hier het actuele reisadvies van het Nederlandse Ministerie van Buitenlandse Zaken. Het actuele reisadvies van het Belgische Ministerie van Buitenlandse Zaken kun je hier raadplegen. Er is ook gedetailleerde info over de veiligheid op deze website van de V.S.
Voor een gedeelte van het land geldt: reis hier alleen als het strikt noodzakelijk is
Voor een gedeelte van het land geldt: reis hier alleen als het strikt noodzakelijk is


noframe
Locatie
Vlag
Vlag van Spanje
Beknopt
Hoofdstad Madrid
Regering gedecentraliseerde constitutionele monarchie
Munt Euro (€) (EUR)
Oppervlakte 504.782 km2
Bevolking 47.042.984 (2012)
Taal Spaans (Castilliaans), Catalaans (17%), Galicisch (7%) en Baskisch (2%)
Religie Katholiek
Elektriciteit 230V/50Hz (Europese stekker)
Oproepcode 34
Internet TLD .es
Tijdzone UTC +1

Spanje is een land in het zuidwesten van Europa.

Info[bewerken]

Spanje is een populaire vakantiebestemming onder Vlamingen en Nederlanders en andere Europeanen. Jarenlang was het vakantiebestemming nummer één voor strandvakanties, maar moet nu Turkije voor laten gaan. Spanje is vooral populair voor de strandvakanties, maar heeft ook vele kunststeden en prachtige natuurreservaten. Spanje heeft het tweede grootste aantal UNESCO Wereld Erfgoed sites van de wereld na Italië en is de eerste op gebied van Wereld Ergoed Steden. Spanje wordt bekeken als een exotisch land door zijn vriendelijke mensen, relax levensstijl en meestal warm weer, zeker in vergelijking met andere Europese landen, zijn keuken, uitbundig nachtleven en wereldberoemde folkore (flamenco, Andalusische feesten) en volksfeesten. Enkele plaatsen die de moeite waard zijn om te bezoeken zijn de hoofdstad Madrid, de culturele kuststad Barcelona met zijn jonge geest, de stierenlopen van Pamplona, steden met Moorse invloeden zoals Sevilla, Granada, Cordoba, de Balearen eilanden en de Canarische eilanden. Spanje heeft een traditie als toeristische bestemming, zelfs voor het einde van het Francoregime. Vooral het kusttoerisme is wijd verspreid en gaat van de Costa Brava in het noorden tot de Costa de la Luz in het zuiden. Dit massatoerisme heeft de vaak authentieke dorpjes aan de kust zoals Benidorm onherkenbaar veranderd. Voor de goede zoekers is er altijd wel ergens een ongerept strandje te vinden, maar er zijn meer authentieke kusten in andere landen. Ga je voor een uitgebreide toeristische infrastructuur, een uitgaansvakantie of een vakantie met veel landgenoten, dan zijn de Spaanse kusten zeker aan te raden.

Heel anders is het binnenland. Dit is nog grotendeels ongerept en zelfs in toeristische trekpleisters als Sevilla en Córdoba heeft men het Spaanse karakter nog kunnen vrijwaren. In vele dorpjes heeft men zelfs nog nooit toeristen gezien.

Spanje is een land met een grote verscheidenheid. Niet overal is Spaans de eerste taal. Men spreekt er ook nog Catalaans, Baskisch en Galicisch.

Geschiedenis[bewerken]

Vooraleer de Moren het Iberische schiereiland bezetten in het begin van de achtste eeuw, was Spanje handelspartner van de Feniciërs en de Grieken. De Romeinen namen bezit van het schiereiland tussen ongeveer 225 voor Christus tot ongeveer 400 na Chrstus. Daarna was er een periode met invallen van de Goten en de Westgoten, totdat de moren binnenvielen in 713. De bezetting van de Moren duurde bijna 7 eeuwen. Zij voerden de islam in en er ontwikkelde zich een Moors-Spaanse cultuur van hoog niveau. De herovering (Spaans: Reconquista) door de christenen was een langdurig proces dat eindigde met de val van Granada in 1492. Deze datum wordt beschouwd als de eigenlijke vereniging van Spanje.

Spanje werd vanaf dan een wereldmacht onder de Habsburgers (1504-1700) en de Bourbons (1700-1868). Het Spaanse rijk strekte zich over de hele wereld uit. Van 1701 tot 1714 woedde de Spaanse Successieoorlog. Deze resulteerde in een gecentraliseerde staat met aan het hoofd het huis van Bourbon.

In de tweede helft van de 19e eeuw leidde de Spaans-Amerikaanse Oorlog tot het verlies in 1898 van de laatste Spaanse koloniën op het westelijk halfrond (Cuba, Puerto Rico, Filipijnen).

In 1931 werd Spanje een republiek (Spaanse Republiek), nadat koning Alfonso XIII gedwongen werd af te treden. Voortdurende politieke instabiliteit leidde uiteindelijk tot de Spaanse Burgeroorlog (1936-1939). Die begon als een nationalistische opstand tegen de wettige republikeinse regering, maar was, met alle buitenlandse bemoeienissen, feitelijk een conflict tussen de democratie en het fascisme. Generaal Franco, leider van de nationalisten, kreeg steun van Duitsland en Italië, terwijl de regering werd geholpen door de toenmalige Sovjet-Unie. De nationalisten overwonnen, en generaal Franco bleef als dictator aan de macht tot zijn dood in 1975.

Na de dood van Franco werd de monarchie hersteld. Juan Carlos, de kleinzoon van Alfonso XIII, werd de nieuwe koning. In 1978 kwam een democratische grondwet tot stand die de sterk gecentraliseerde staatsvorm onder Franco wijzigde in een gedecentraliseerde structuur met autonome regio's.

Provincies[bewerken]

Sinds de democratisering na de dood van dictator Franco, heeft men Spanje gedecentraliseerd. De historische regio's kregen toen weer hun belang terug. Spanje is onderverdeeld in 17 autonome gemeenschappen of autonome regio's (Spaans: comunidades autónomas). Deze onderverdeling kwam tot stand bij het wijzigen van de Spaanse grondwet in 1978. Uit schrik voor opduikend separatisme en verdere instabiliteit van het land, werd er gekozen voor verregaande decentralisatie. Elke autonome gemeenschap kreeg zijn eigen regering en parlement met grote wetgevende en uitvoerende macht. In 1995 verkregen ook de twee Spaanse exclaves in Afrika, Ceuta en Melilla, autonomie. De regio's zijn verder onderverdeeld in provincies.

Steden[bewerken]

Sevilla. Zicht op de kathedraal met de Giralda en het Archivo de Indias

Spanje is een land met een rijke cultuur en geschiedenis. Om die reden zijn er letterlijk honderden interessante steden.

  • Madrid — de levendige hoofdstad met fantastische musea en nachtleven
  • Barcelona — stad met modernistische architectuur van Gaudi
  • Bilbao — industriële stad met het Guggenheimmuseum
  • Córdoba — de 'Mezquita' behoort tot de mooiste gebouwen van Europa
  • Granada — prachtige stad met de Alhambra en de bergen van de Sierra-Nevada
  • Málaga — het hart van de flamenco, en een van de oudste steden ter wereld
  • Sevilla — de stad met de derde grootste kathedraal van de wereld
  • Valencia — paëlla, moderne architectuur en strand
  • Zaragoza — vijfde stad van Spanje, organiseerde de wereldtentoonstelling in 2008

Andere bestemmingen[bewerken]

Lloret de Mar aan de Costa Brava
  • Costa Blanca — 200 km aan witte zandstranden en kleine dorpen
  • Costa Brava — de ruige kust in het noordoosten met vele badplaatsen
  • Costa del Sol — de zonnige kust in het zuiden van het land
  • Gran Canaria — ook wel bekend als een "continent in het klein" door z'n vele verschillende landschappen en weersomstandigheden
  • Ibiza — een eiland van de Balearen, wereldwijd bekend om z'n clubs en nachtleven
  • La Rioja — met name bekend om de Riojawijn
  • Mallorca — het grootste eiland van de Balearen, gevuld met prachtige stranden en nachtleven
  • Sierra Nevada — de hoogste bergen van het Iberisch Schiereiland, voor wandelingen en skiën
  • Tenerife — prachtige bossen, exotische flora en fauna, woestijnen, bergen, vulkanen, kusten en spectaculaire stranden

Arriveren[bewerken]

Paspoort en visum[bewerken]

Spanje behoort tot de Schengenzone.

Er zijn geen grenscontroles tussen landen die de Verdragen van Schengen ondertekend en geïmplementeerd hebben. Het gaat om de lidstaten van de Europese Unie (behalve Bulgarije, Cyprus, Ierland, Roemenië en het Verenigd Koninkrijk), IJsland, Liechtenstein, Noorwegen en Zwitserland. Daarnaast is een visum dat uitgegeven is voor een lidstaat van de Schengenzone geldig voor alle lidstaten die de verdragen getekend en geïmplementeerd hebben. Maar let op: niet alle EU-lidstaten hebben de Verdragen van Schengen ondertekend, en er bestaan ook lidstaten van de Schengenzone die geen lid zijn van de Europese Unie. Dit betekent dat er mogelijk douanecontroles kunnen plaatsvinden maar geen immigratiecontroles (als je reist binnen Schengen maar van/naar een niet-EU-land) of dat er immigratiecontroles kunnen plaatsvinden maar geen douanecontrole (als je reist binnen de EU maar van/naar een niet-Schengen-land).

Luchthavens in Europa zijn verdeeld tussen "Schengen" en "geen Schengen"-secties, die corresponderen met de "binnenlandse" en "buitenlandse" secties in andere landen. Als je van buiten Europa naar een Schengenland vliegt en dan doorreist naar een ander Schengenland, dan kan je de douane- en immigratiecontroles in het eerste land voltooien en dan direct doorreizen naar het tweede land zonder verdere controles. Reizen tussen een Schengenland en een niet-Schengenland zal resulteren in de gebruikelijke grenscontroles. Denk eraan dat of je nu wel of niet binnen de Schengenzone reist, het bij veel luchtvaartmaatschappijen verplicht is om altijd een paspoort of identiteitskaart te kunnen tonen. Onderdanen van lidstaten van de Europese Unie of van de EFTA (IJsland, Liechtenstein, Noorwegen, Zwitserland) hoeven alleen een geldig paspoort of identiteitskaart bij zich te dragen voor toegang tot de Schengenzone — zij hebben nooit een visum nodig, hoe lang het bezoek ook duurt. Onderdanen van andere landen moeten een geldig paspoort bij zich dragen, en hebben afhankelijk van de nationaliteit een visum nodig.

Alleen onderdanen van de volgende niet-EU/EFTA-landen hebben geen visum nodig voor toegang tot de Schengenzone: Albanië*, Andorra, Antigua en Barbuda, Argentinië, Australië, Bahama's, Barbados, Bosnië en Herzegovina*, Brazilië, Brunei, Canada, Chili, Costa Rica, El Salvador, Guatemala, Honduras, Israël, Japan, Kroatië, Noord-Macedonië*, Maleisië, Mauritius, Mexico, Monaco, Montenegro*, Nieuw-Zeeland, Nicaragua, Panama, Paraguay, Saint Kitts en Nevis, San Marino, Servië*/**, Seychellen, Singapore, Taiwan*** (Republiek China), Verenigde Staten, Uruguay, Vaticaanstad, Venezuela, Zuid-Korea, alsook personen met een British National (Overseas)-paspoort, een Hongkong-SAR-paspoort of een Macau-SAR-paspoort.

Bezoekers van deze visa-vrije landen mogen niet langer dan 90 dagen blijven in een periode van 180 dagen in de Schengenzone als geheel, en mogen in principe niet werken tijdens de verblijfsduur (al zijn er een aantal Schengenlanden die onderdanen van bepaalde nationaliteiten wel toestaan te werken — zie beneden). De teller begint op het moment dat je een lidstaat van de Schengenzone binnentreedt en verloopt niet als je een bepaald Schengenland verlaat voor een ander Schengenland of vice-versa. Echter, onderdanen van Nieuw-Zeeland mogen wel langer dan 90 dagen blijven indien zij alleen bepaalde Schengenlanden bezoeken - zie [1] voor een uitleg van de Nieuw-Zeelandse regering (in het Engels).

Als een niet-EU/EFTA-onderdaan bent (zelfs van een visa-vrij-land, met uitzondering van Andorra, Monaco of San Marino), zorg er dan voor dat jouw paspoort gestempeld wordt bij het binnentreden en bij het verlaten van de Schengenzone. Zonder stempel bij binnenkomst kan je behandeld worden als hebbende de verblijfsduur overschreden bij vertrek; zonder stempel bij vertrek kan je de toegang tot de Schengenzone de volgende keer ontzegd worden wegens het overschrijden van de verblijfsduur in een vorige reis. Als je geen stempel kan bemachtigen, behoud dan documenten als instapkaarten, transportkaartjes en bonnetjes van geldautomaten, omdat die de grenspolitie kunnen helpen overtuigen dat je legaal in de Schengenzone verbleven bent.

Let op dat:

(*) onderdanen van Albanië, Bosnië en Herzegovina, Noord-Macedonië, Montenegro en Servië een biometrisch paspoort nodig hebben om van visa-vrij reizen gebruik te kunnen maken;

(**) onderdanen van Servië met paspoorten uitgegeven door het Serbian Coordination Directorate (bewoners van Kosovo met Servische paspoorten) wel een visum moeten aanvragen;

(***) onderdanen van Taiwan hun ID-nummer vastgelegd moeten hebben in hun paspoort om van visa-vrij reizen gebruik te kunnen maken.

Per vliegtuig[bewerken]

Verschillende maatschappijen vliegen op diverse luchthavens in Spanje. Dit gaat van low-budget maatschappijen als Virgin Express, Vueling en Ryan Air tot de duurdere lijnvluchten. Bij een pakketreis geboekt bij een touroperator zit er vaak een chartervlucht in de prijs.

Per trein[bewerken]

Treinreizen kunnen ondanks de opkomst van de budgetluchtvaartmaatschappijen nog steeds een goedkope, snelle en zeker gerieflijker optie voor vervoer zijn. Doordat treinstations vaak in de binnensteden zijn gevestigd, kan de trein op de middelgrote afstand (bijvoorbeeld Enschede - Parijs of Brugge - Wolfsburg) prima concurreren met het vliegtuig.

Momenteel zijn in België en bij de Deutsche Bahn online alleen tickets te bestellen voor de buurlanden van België, resp. Duitsland en een aantal goed bereikbare steden verderop. Overige tickets kunnen alleen maar telefonisch of aan de balie worden aangeschaft, of uiteraard in het betreffende land. Dat laatste is vaak stukken goedkoper. Let bij de Deutsche Bahn ook op de vele Sparpreis-aanbiedingen die bij een reisroute naar of via Duitsland heel voordelig kunnen zijn.

Het is echter wel goed mogelijk om je treinreis vanaf huis uit te stippelen. De twee sites die direct hieronder staan vermeld, geven niet alleen informatie over de reizen vanuit de Benelux maar ook over alle treinverbindingen in heel Europa en in het Russische deel van Azië, dus bijvoorbeeld tussen Moskou en Madrid. Het gaat hier om de site van de Belgische spoorwegen en de Nederlandstalige site van de Deutsche Bahn.

NS Hispeed biedt alleen informatie over reizen tussen Nederland en enkele buitenlandse grote steden. In de regel is deze informatie dan ook nog beperkt tot treinen die rechtstreeks naar of van het buitenland rijden (dus geen verbindingen tussen Utrecht en Parijs of tussen Rotterdam en Duitsland, want daarin zit altijd een overstap binnen Nederland). Om reizen binnen Nederland uit te stippelen kun je best deze website gebruiken.

NS Hispeed verkoopt online een klein assortiment reizen vertrekkend vanuit Nederland naar het buitenland v.v. (enkeltjes en retourreizen), en een zeer beperkt aantal routes vanuit het buitenland naar een (ander) buitenland (enkele- en retourreizen). Overige reizen kun je telefonisch reserveren via de afdeling Telesales (0900-9296, €0,35 p.m.) en aan de balies in de Tickets- en Servicewinkels op de (middel-)grote stations. Dit is het online Internationale loket van de Nederlandse Spoorwegen.

In alle Europese landen is het in de trein verboden te roken.

Per auto[bewerken]

Er zijn twee grote wegen om vanuit de Lage Landen Spanje te bereiken: de ene langs Baskenland via de A63, de andere langs Catalonië via de E15.

Per bus[bewerken]

Eurolines

Per boot[bewerken]

Rondreizen[bewerken]

Per trein[bewerken]

Het spoorwegnet is modern. Ritten met de HST, de AVE kan vanuit Madrid, Cordoba, Sevilla,...

Taal[bewerken]

Om de taal die in het Nederlands Spaans heet te benoemen, kan men twee woorden gebruiken: "español" (Spaans) of "castellano" (Castiliaans, uit Castilië). Beide termen worden in Spanje door elkaar gebruikt, afhankelijk van de regio (in Andalusië zegt men vooral "español", in Catalonië vrijwel nooit), maar betekenen hetzelfde. Het meest pure Spaans wordt volgens vele Spanjaarden gesproken in en rondom Valladolid.

De verschillende talen die in Spanje worden gesproken zorgen regelmatig voor grote verwarring in het buitenland, waar men het vaak heeft over dialecten. Het gaat echter om in totaal vijf officiële talen (Spaans, Catalaans, Baskisch, Galicisch en Aranees) en twee niet-officiële talen (Asturisch en Aragonees). Het Spaans is de enige officiële nationale taal van Spanje. De overige vier zijn officiële regionale talen, die in sommige gebieden ook de dominante taal zijn.

Artikel III van de Spaanse Grondwet uit 1978 luidt als volgt:

Castiliaans (Spaans) is de officiële taal van de Spaanse Staat. De andere Spaanse talen zijn ook officieel in de respectievelijke autonome gemeenschappen.

De vier officiële regionale talen van Spanje zijn:

  • Catalaans (Spaans: Catalán, Catalaans: Català): wordt gesproken door iets meer dan 18% van de totale bevolking, oftewel 7,5 miljoen inwoners in Catalonië, de Balearen en de Comunidad Valenciana. Strikt taalkundig gezien is het Catalaans wat in Valencia wordt gesproken geen Catalaans maar Valenciaans (SP: Valenciano CA: Valencià). Tegenwoordig zijn er in de praktijk echter vrijwel geen verschillen meer te onderscheiden, en wordt de taal als Catalaans erkend.
  • Baskisch (ES:Vasco BA:Euskara): wordt gesproken door iets meer dan 1 miljoen mensen in Baskenland en Navarra, 2,3% van de totale Spaanse bevolking. De Baskische taal vertoont geen enkele overeenkomst met welke andere taal dan ook.
  • Galicisch (ES:Gallego GA:Galego): wordt gesproken door iets meer dan 2,5 miljoen mensen, 5,7% van de totale Spaanse bevolking in Galicië, en delen van León en Asturië. De taal lijkt meer op Portugees dan Spaans.
  • Aranees: wordt gesproken door slechts 4000 mensen in de Vallei van Aran in Catalonië. Taalkundig gezien is Aranees een dialect van het Franse Occitaans.

Het Spaans, Catalaans, Galicisch en Aranees zijn allemaal Romaanse talen, en stammen af van het Latijn, binnen elk van deze talen bestaan echter ook verschillende dialecten. Het Baskisch is een geval apart, er zijn namelijk geen overeenkomsten aan te wijzen met welke andere taal dan ook ter wereld. De twee niet-officiële regionale talen zijn:

  • Asturisch (ES:Asturiano AS:Asturianu) wordt gesproken door ongeveer 100.000 mensen en wordt in Asturië wettelijk beschermd. Het is geen dialect van het Spaans, maar een aparte taal, en wordt in verschillende gebieden gesproken: Asturië, León, Zamora, Salamanca (daar heet de taal “llionés), Extremadura (daar heet de taal “extremeñu”) en Cantabrië (daar heet de taal “montañés”).
  • Aragonees (ES:Aragonés AR:Aragonés): wordt gesproken door slechts 10.000 mensen in de provincie Huesca in Aragón. Ongeveer 40.000 mensen kennen de taal of hebben het geleerd (“neo-fabláns”), meestal in Zaragoza en Huesca. In de rest van Aragón, zuiden van Navarra en sommige gebieden in Valencia en Castilla-La Mancha, wordt het vaak met het Spaans vermengd. Het Aragonees stamt af van het Latijn.

De vier officiële regionale talen van Spanje spelen een relatief belangrijke rol, zowel op regionaal als op nationaal niveau. Ter vergelijking; in Spanje spreekt 24% van de bevolking één van de vier officiële regionale talen, dat komt neer op bijna 11 miljoen inwoners. In Nederland wordt de enige officiële regionale taal, het Fries door 400.000 inwoners, oftewel slechts 2,4% van de bevolking gesproken.

Spanje kent buiten de genoemde talen ook nog talloze dialecten en streektalen. Het beste voorbeeld daarvan is het Spaans dat wordt gesproken in Andalusië door ongeveer 7 miljoen mensen, met grote verschillen in vocabulaire en uitspraak. Het zogenaamde "Andaluz" (Andalusisch) is voor vele andere Spanjaarden moeilijk te verstaan.

Bekijken[bewerken]

Doen[bewerken]

  • San Fermin. Het feest van negen dagen rond de beschermheilige van Navarra. Een onderdeel van de feesten is het stierenrennen in de straten van Pamplona.
  • Tomatina. In Buñol wordt jaarlijks het tomatensmijtfestijn Tomatina gehouden.

Kopen[bewerken]

Kosten[bewerken]

Eten[bewerken]

Het ontbijt vindt in Spanje vroeg plaats omdat veel mensen al vroeg naar hun werk gaan. De lunch kan soms wel 2 à 3 uur duren en kan uit meerdere gerechten bestaan. Het avondeten wordt vaak pas om 10 uur genuttigd.

Het ontbijt bestaat meestal uit toast, churros (gefrituurde deegstengels), of broodjes en pasteitjes. Deze worden gegeten met hete chocolademelk of koffie en melk.

Tijdens de lunch en het avondeten gaan de Spanjaarden vaak uit eten in cafés of restaurants. Veel mensen gaan naar bars waar ze een tapas eten, die op de toonbank zijn uitgestald. Op zondag gaan Spaanse families vaak picknicken.

Spaans eten is meestal redelijk licht met veel groenten en een grote verscheidenheid aan vlees en vis. De Spaanse keuken gebruikt niet veel kruiden, de kwaliteit van de ingrediënten bepaalt de smaak. Daardoor kan je soms het eten wat flauw vinden van smaak, maar er is meestal een groot aanbod aan restaurants (Italiaans, Chinees, fastfood) als je andere smaken verkiest.

Eettijden[bewerken]

Spanjaarden hebben een ander tijdrooster voor het eten dan wat veel mensen gewend zijn.

Dit moet je als reiziger onthouden:

  • ontbijt (el desayuno) is voor de meeste Spanjaarden licht en bestaat uit alleen koffie en misschien een galleta (een soort cracker) of magdalena (zoet brood). Later zullen sommigen naar een café gaan voor een broodje in de voormiddag, maar niet vlak voor het middageten.
  • "el aperitivo" is een lichte snack rond 12:00. Hierbij kunnen echter een paar glazen bier en een grote belegde sandwich of een "pincho de tortilla" inbegrepen zijn.
"Pinchos" in Barcelona
  • lunch (la comida) start rond 13:30-14:30 (dikwijls zelfs pas om 15:00) en werd vroeger meestal gevolgd door een korte siësta, gewoonlijk in de zomer als het heel heet is in de namiddag. Dit is de hoofdmaaltijd met twee gangen (el primer plato en el segundo plato gevolgd door dessert. La comida en de siësta eindigen meestal ten laatste om 16:00. Door het hedendaagse drukke leven is er echter meestal geen tijd voor siësta.
  • avondeten (la cena) start rond 20:30 of 21:00, maar de meeste klanten komen na 21:00. Het is een lichtere maaltijd dan de lunch. Restaurants in Madrid gaan zelden open voor 21:00 en de meeste klanten verschijnen niet voor 23:00.
  • er is ook een namiddagsnack die valt tussen la comida en la cena genaamd la merienda. Het is vergelijkbaar met tea time in Engeland en vindt plaats rond 18:00.
  • tussen lunch en avondeten zijn de meeste restaurants en cafés gesloten, en het kan wat moeite vergen om een plaats te vinden om te eten als je de lunch gemist hebt. Je kan echter altijd zoeken naar een bar en vragen naar een bocadillo, een sandwich. Er zijn bocadillos fríos, koude sandwiches, belegd met ham, kaas of embutido, en bocadillos calientes, warme sandwiches, belegd met varkensvlees, tortilla, spek, worst of kaas. Dit kan een erg goedkoop en lekker alternatief zijn.

Gewoonlijk sluiten restaurants in grote steden niet voor middernacht tijdens de week en 2 à 3 uur tijdens het week-end.

"Chocolate con churros"

Tapas[bewerken]

Spaanse tapas

Voor wie de Spaanse keuken wil leren kennen, zijn tapas een goed begin. Ze zijn te vergelijken met "voorgerechten" of "aperitiefhapjes", maar worden beschouwd als bijgerechten bij de drank. Sommige bars bieden een zeer breed gamma aan tapas aan; andere zijn gespecialiseerd in bepaalde soorten (zoals gebaseerd op vis). In Spanje is het de gewoonte één tapa en een drankje te nemen in een bar, en dan door te gaan naar de volgende en hetzelfde te doen. Een groep van twee of meer mensen kan twee of meer tapas bestellen of kiezen voor raciones, die groter zijn en beter gedeeld kunnen worden door meerdere mensen.

Uitgaan[bewerken]

Overnachten[bewerken]

Leren[bewerken]

Werken[bewerken]

Handige links die je op weg kunnen helpen naar een baan in Spanje:

Deze job search engine heeft actuele aanbiedingen m.b.t. kinderentertainers, sportentertainers, allroundentertainers, aerobic instructors, dansers, etc... Werken in een internationale omgeving (hotels en campings) voor een salaris, kost en inwoning. Ook winterbanen!

Veiligheid[bewerken]

Gezondheid[bewerken]

Respect[bewerken]

Contact[bewerken]

Dit artikel is nog geheel in opbouw. Het bevat een sjabloon, maar nog niet genoeg informatie om bruikbaar te zijn voor een reiziger. Duik erin en breid het uit!
Autonome regio's van Spanje

Andalusië · Aragón · Asturië · Balearen · Baskenland · Canarische Eilanden · Cantabrië · Castilië-La Mancha · Castilië en León · Catalonië · Extremadura · Galicië · La Rioja · Madrid · Murcia ·Navarra · Valencia

Autonome steden: Ceuta · Melilla

Landen in Europa
Balkan:Albanië · Bosnië-Herzegovina · Bulgarije · Kosovo · Kroatië · Montenegro · Noord-Macedonië · Roemenië · Slovenië · Servië
Baltische staten:Estland · Letland · Litouwen
Benelux:België · Luxemburg · Nederland
Britse Eilanden:Ierland · Verenigd Koninkrijk
Centraal-Europa:Duitsland · Hongarije · Liechtenstein · Oostenrijk · Polen · Slovenië · Slowakije · Tsjechië · Zwitserland
Frankrijk en Monaco:Frankrijk · Monaco
Iberisch Schiereiland:Andorra · Gibraltar · Portugal · Spanje
Italiaans Schiereiland:Italië · Malta · San Marino · Vaticaanstad
Kaukasus:Armenië · Azerbeidzjan · Georgië
Oost Middellandse Zee:Cyprus · Griekenland · Turkije
Oost-Europa:Kazachstan · Moldavië · Oekraïne · Rusland · Wit-Rusland
Scandinavië:Denemarken · Finland · Noorwegen · IJsland · Zweden
Bestemmingen
Continenten:Afrika · Azië · Europa · Noord-Amerika · Oceanië · Zuid-Amerika
Oceanen:Atlantische Oceaan · Grote Oceaan · Indische Oceaan · Noordelijke IJszee · Zuidelijke Oceaan
Poolgebieden:Antarctica · Noordpoolgebied
Zie ook:Ruimte